
هر روز مردم از سراسر جهان از پارک ملی وایت سندز دیدن می کنند. در وایت سندز، ایالت نیومکزیکوی آمریکا ردپاهای فسیل شده قابل توجهی وجود دارند. این ردپاها در سراسر دریاچه اوترو پراکنده شده اند. به همین دلیل است که دانشمندان در حال کشف شواهد جدیدی از زندگی انسان در گذشته هستند.
هزاران سال پیش، در طول عصر یخبندان، یک دریاچه بسیار بزرگ به نام دریاچه اوترو در حوضه تولاروسا قرار داشت. آب و هوا بر خلاف شرایط امروز این منطقه کمتر خشک بود و پوشش گیاهی بیشتری نیز در این مکان وجود داشت. این مکان سرسبز توجه حیوانات بزرگتر عصر یخبندان را به خود جلب کرد. گیاه خوارانی مانند شترهای باستانی، ماموت ها و غیره به دلیل این سرسبزی و آب موجود به دریاچه اوترو آمدند. رد پای این حیوانات مدت ها پس از خروج آنها از تالاب های دریاچه اوترو در زمین آنجا باقی مانده و در نهایت فسیل شده است.
آخرین تحقیقات نشان می دهد که انسان ها حداقل ۲۳۰۰۰ سال است که در آمریکای شمالی و حوضه تولاروسا زندگی می کنند. قبلاً تصور می شد که انسان ها در حدود ۱۳۵۰۰ تا ۱۶۰۰۰ .سال پیش به آمریکای شمالی رسیده اند. در تحقیقاتی که اخیر انجام شد محققان شگفت زده ردپای انسان در لایه های مختلف رسوب در زیر سطح محل حفاری را مشاهده کردند. در بالا و پایین این ردپاها دانه های علف باستانی وجود داشت که با استفاده از تاریخ گذاری رادیوکربن تجزیه و تحلیل شدند. دانشمندان به این نتیجه رسیدند که قدمت آنها به ۲۲۸۶۰ و ۲۱۱۳۰ سال قبل میرسد.
کشف نقاط تاریک
به مدت ۸۰ سال، تنها مجموعه کوچکی از ردپاهای فسیل شده در وایت سندز وجود داشت. با این حال، در سال ۲۰۰۶، گروهی از دانشمندان متوجه نقاط تاریکی در وسعت بستر دریاچه شدند که به نظر می رسید رد پا باشد. سرانجام در سال ۲۰۰۹ این نقاط تاریک کشف شدند. این منجر به کشف ردپای پلنگ هارلان و همچنین رد پای انسان شد. به علاوه در طول دهه ۲۰۱۰، رد پای یک گرگ وحشی ماقبل تاریخ نیز در این مکان کشف شد. این ردپاها در کنار دانه های باستانی قرار داشتند. دانشمندان قدمت این دانه ها را بیش از ۱۸۰۰۰ سال پیش تعیین کردند.
در سال ۲۰۱۸، محققان چیزی را کشف کردند که به اعتقاد آنها رد پای یک زن است. رد پاهای او تقریباً یک مایل راه رفتن را نشان می دهد و رد پای یک کودک نوپا گاهی در کنار پای او ظاهر می شود. شواهد نشان میدهد که او کودک را حمل میکرد، او را از این طرف به سمت دیگر میبرد و گهگاه در حین راه رفتن کودک را پایین میگذاشت. در نتیجه وزن اضافی که او حمل می کرد، ردپاها پهن و عمیقتر است.
بیشتر بخوانید:
اولین آتشگاه تولید قیر در تاریخ
اگرچه دلیل ناپدید شدن حیوانات بزرگ عصر یخبندان هنوز مورد بحث است، اکثر نظریه ها موافق هستند که تغییرات آب و هوایی تأثیر عمده ای بر انقراض آنها داشته است. محیطهایی که زمانی سرشار از زندگی سرسبز بودند زمانی که شاهد بارش کمتر و دمای بالاتر شدند، شروع به ناپدید شدن کردند. ردپاهای فسیل شده در “شن های سفید”(وایت سندز) احتمالاً مهم ترین منابع در قاره آمریکا برای درک تعامل انسان ها و حیوانات منقرض شده از عصر یخبندان است.