
اجداد اولیه انسان دست کم ۲/۶ میلیون سال پیش ساخت ابزار سنگی را آغاز کردند اما ظهور ابزارهای استخوانی بسیار بیشتر طول کشید. پیشتر گمان می رفت تاریخ استفاده از دست افزارهای استخوانی به ۵۰۰ هزار سال نرسد. اما اکتشاف جدید این جدول زمانی را به طرز چشمگیری تغییر داده است. اکنون باستان شناسان ده ها ابزار استخوانی را در شرق آفریقا کشف کرده اند که قدمت استفاده بشر از ابزار استخوانی را به یک میلیون سال عقب تر از تاریخ قبلی می رساند.
این یافته ها، که در حال بازنویسی تاریخچه ابزارسازی اولیه است، در یک مقاله پژؤهشی در مجله نیچر منتشر شد. نویسنده اصلی این مقاله، ایگناسیو د لا توره، باستان شناس شورای ملی تحقیقات اسپانیا، در بیانیه ای می گوید: «این کشف ما را به این باور سوق می دهد که انسانهای اولیه مواد خام جدیدی را به فهرست ابزارهای بالقوه اضافه کرده اند. این اشاره به پیشرفت در ظرفیت های شناختی و الگوهای ذهنی این هومینینها (یعنی هومینیدها که روی دو پا راه می روند) دارد. که درک کردند چگونه نوآوری های فنی را از سنگتراشی به تولید ابزار استخوانی انتقال دهند».
گهواره بشریت
محققان بین سالهای ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۲ در کل ۲۷ دست افزار استخوانی را در تنگه اولدووای تانزانیا کشف کردند. این ناحیه که اکنون بخشی از میراث جهانی یونسکو به شمار می رود، به دلیل اکتشافات باستانشناسی قبلی خود به «گهواره بشریت» معروف شده است. جکسون نجاو، دیرینه شناس دانشگاه ایندیانا و از نویسندگان این مقاله هم بر این باور است که این منطقه سهم بی نظیری در درک ما از تکامل اولیه انسان داشته است.
با ۵/۱ میلیون سال قدمت، مجموعه یافت شده قدیمی ترین مجموعه دست افزارهای استخوانی شناخته شده است. با توجه به تعداد زیاد این آلات و تعلق همه آنها به یک دوره زمانی، نظریه تیم تحقیقاتی این است که اجداد بشر، نه به ندرت و نه به صورت پراکنده، بلکه آگاهانه و به صورت انبوه ابزار آلات استخوانی تولید می کردند.
بیشتر بخوانید:
راز کلاه های مخروطی در مصر باستان
بنا بر گفته ایگناسیو د لا توره ، ابزارها بیشتر از استخوان های ضخیم اندام پستانداران بزرگ مانند فیل ها و اسب آبی ساخته شده اند. یک انتخاب عمدی که نشان دهنده شناخت آنها از آناتومی و ساختار استخوان است.
محققان همچنین در این مجموعه، علائم قصابی روی استخوان اسب آبی مشاهده کرده اند. که نشان می دهد انسانهای اولیه در این محل از گوشت پستانداران بزرگ تغذیه می کردند. بر خلاف اسب های آبی، فیل ها در آن زمان در جغرافیای محدودتری در آفریقا می زیستند. بنابراین تیم تحقیقاتی معتقد است استخوانهای آنها از مکان دیگری به آنجا منتقل شده اند.
توانایی اجداد انسان در بهره گیری از تکنیک های سنگ تراشی برای ساخت دست افزارهای استخوانی نشان دهنده سطحی از «درک پیچیده» است .