در اثار هنری بدست آمده از مصریان باستان مانند مجسمه ها و نقاشی های روی دیوار مقبره ها و ساختمانها مردان و زنانی را می بینیم که کلاهی مخروطی بر سر دارند. این آثار مربوط به دوره ۱۵۵۰ تا ۳۰ سال قبل از میلاد است. این کلاه ها اشکالی زینتی داشته و حدودا به اندازه یک فنجان بوده که بر سر خود میگذاشتند.
در آن دوران این کلاه ها هنگام فعالیت های متفاوت، بخشی از پوشش مردان و زنان بوده است. در آثار و نقاشی های بدست آمده با مضامین مختلف مانند ضیافت های تدفین، شکار، نواختن موسیقی و رقص . و یا حتی در مراسم زایمان تصاویری از مردان و زنان مصر باستان را میبینیم که کلاهی مخروطی بر سر دارند.
مالکان کلاه های مخروطی
تا قبل از کاوش های باستان شناسان در سال ۲۰۱۹ در منطقه عمارنه در شرق تنها این کلاه ها را در نقاشی های مصر باستان دیده بودیم. طی تحقیقات اخیر ثابت شده که جنس این کلاه ها از موم زنبور عسل بوده است. علی رغم پندارهای قبلی این کلاه ها مختص ثروتمندان نبوده. و بسیاری از مالکان این کلاه ها از قشر کارگر بوده اند و حتی بعضی سوء تغذیه داشته اند.
دانشمندان هنوز از کارکرد اصلی این کلاه بی اطلاع هستند. اما این فرضیه وجود دارد که این کلاه ها به موادی معطر آغشته میشدند. و بر اثر گرمای بدن بخار شده و رایحه ای معطر ساطع می کرده اند. و طبق نظریه ای دیگر این نوع کلاه را مطابق باور های سنتی بر سر میگذاشته اند. چون از نقاشی های بدست آمده دربعضی مراسم سنتی حضور الهه حاثور را شاهد هستیم. که معمولا گاو یا زنی شاخدار است و مصریان باستان او را الهه باروری میدانستند.
اما باستان شناسان، دانشمندان و محققان همگی بر این باورند که بر سر گذاشتن این کلاه ها به طور خاص با احساسات و تمایلات جنسی مرتبط هستند. چون در اغلب اثار و نقاشی ها شاهد حضور زنان و حضور لخت آنها در حال به جای آوردن مراسم و یا رقص و پای کوبی هستیم.
بیشتر بخوانید:
