در سال ۷۹ پس از میلاد، کوه وزوویوس فوران کرد و شهر باستانی پمپئی و شهر کوچک نزدیک آن «هرکولانئوم» را زیر لایه های مرگبار خاکستر آتشفشانی و مواد مذاب دفن کرد. اما همان فاجعه ای که هر دو شهر را تخریب کرد و جان ساکنانشان را گرفت، باعث شد همه چیز از شکل بدن قربانیان گرفته تا نقاشی های دیواری در ویلاهای خصوصی و طومارهای کتابخانه تا به امروز حفظ شود.
باستان شناسان حتی بقایای مرد جوانی را کشف کردند که مغز و بخشهایی از نخاع او به «شیشه» تبدیل شده بود. دانشمندان پیش از این هرگز به بافت نرم شیشه شده در طبیعت برنخورده بودند. و از آن زمان هم دیگر چیزی شبیه به آن یافت نشده است.
بقایای منحصر به فرد در دهه ۱۹۶۰، در بقایای باستانی ساختمان «دانشگاه آگوستالز» در مخروبه های شهر هرکولانئوم کشف شد. آنها احتمالاً متعلق به متولی تقریباً ۲۰ ساله دانشکده بودند که در تختخواب او پیدا شد. اما در سال ۲۰۲۰، محققانی که به بررسی بقایا پرداختند. کشف کردند که در قسمتهایی از مغز او ماده براقی وجود دارد که به نظر می رسید شیشه باشد. این موضوع باعث بحث های متعدد شد. نه تنها در مورد اینکه مغز او چگونه ممکن است به شیشه تبدیل شده باشد، بلکه آیا این یافته اصلا شیشه است یا خیر؟
مغز شیشه ای
جوردانو، زمین‌شناس و آتشفشان‌شناس در دانشگاه روما تره ایتالیا در مصاحبه ای با نشریه ساینس نیوز می گوید: “وقتی متوجه شدیم که واقعاً یک مغز شیشه ای وجود دارد سوالی که بلافاصله به ذهن همه رسید این بود که چگونه ممکن است؟”
در مطالعه ای که هفته گذشته در مجله ساینتیفیک ریپرتز منتشر شد. توضیح داده شده است که شیشه داخل جمجمه، توسط خاکستر آتشفشانی فوق العاده داغ به وجود آمده است. بدین شکل که پس از احاطه شدن بدن قربانی با خاکستر بسیار گرم ، مغز داخل جمجمه به سرعت داغ شده و سپس می بایست به سرعت خنک شده باشد. فرایند مشابهی سنگ های براق ابسیدین را از گدازه های آتشفشانی به وجود می آورد.
بنابر اظهارات جوردانو، آنها قطعات زغال سنگ در هرکولانئوم پیدا کردند که ایده آنها را تقویت می کند. او می گوید این قطعات زغال رویدادهای گرمایشی متعددی را تجربه کرده اند. و بالاترین دمایی که این قطعات به آن رسیده اند، مرتبط با خاکستر فوق العاده داغ آتشفشان بوده است.
بیشتر بخوانید:
