در روز ۲۹ دسامبر سال ۱۸۹۰ در فصل آخر سری جنگ های آمریکا و بومیان سرخپوست این کشور، ارتش سواره نظام امریکا ۱۵۰ تن از سرخپوستان لاکوتا را در پاین ریج، داکوتای شمالی به قتل رساند.
در سال ۱۸۹۰، دولت آمریکا از رشد و تاثیر جنبش معنوی “رقص ارواح” در پاین ریج احساس نگرانی میکرد. این جنبش به بومیان می آموخت که دلیل شکست آنها فراموش کردن آداب و رسوم سنتی شان است. کاری که خدایان بومی را خشمگین نموده و قلمرو آنها را به رزرویشن ها (زمین های اختصاص داده شده به سرخپوستان) تقلیل داده است. بسیاری از سرخپوستان لاکوتا باور داشتند اگر به این جنبش ایمان بیاورند و آداب و رسوم سنتی خود را دوباره اجرا کنند دنیا از نو ساخته خواهد شد. و مردان سفید دیگر بر آنها سلطه نخواهند داشت.
قتل رهبر لاکوتا
در روز ۱۵ دسامبر سال ۱۸۹۰ پلیس رزرویشن در طی دستگیر کردن “گاو نشسته” رهبر مشهور لاکوتا او را به قتل رساند. گاو نشسته به اشتباه به عنوان یکی از افراد جنبش رقص ارواح شناخته شده بود در حالی که او عضو این جنبش نبود. در روز ۲۹ دسامبر گروهان ۷ سواره نظام ارتش آمریکا گروهی از اعضای جنبش را که تحت رهبری یکی از روسای قبیله لاکوتا بودند محاصر کرد. ارتش از این گروه درخواست کرد تسلیم شوند و سلاح هایشان را به ارتش تحویل دهند. در حالی که مذاکرات برای تسلیم شدن این گروه اتفاق می افتاد بین یکی از سربازان و افراد جنبش درگیری رخ داد. روشن نیست که گلوله اول را چه کسی شلیک کرد اما اتفاقاتی که پس از آن رخ داد، کشتار بومیان را به همراه داشت.
بیشتر بخونید:
بیستم اوت و تاریخ اصلاح قانون کار در آمریکا
به گفته تاریخ نویسان در این کشتار ۱۵۰ نفر از بومیان به قتل رسیدند (گفته میشود این رقم بسیار بیشتر از ۱۵۰ تن بوده است.) نیمی از این جمعیت زنان و کودکان لاکوتا بودند. بسیاری از این کشتار به عنوان “نبرد” بین ارتش و بومیان یاد میکنند. در حالی که واقعیت این است که این رخداد قتل عامی غم انگیز و قابل اجتناب بود. برخی از مورخان گمان میکنند که سربازان سواره نظام عمدا این عمل را مرتکب شدند. تا انتقام شکست شان را در نبردهای قبلی با بومیان بگیرند.
انگیزه این کشتار هرچه بود پایان جنبش رقص ارواح را رقم زد و اخرین رویارویی مرگبار آمریکا علیه بومیان این کشور بود.
