در روز هشت اوت سال ۱۸۶۶ اتحادیه ملی کارگری که تازه تاسیس شده بود از کنگره درخواست کرد تا روزهای کاری به هشت ساعت تقلیل پیدا کند. اتحادیه ای از کارگران، کشاورزان و خواستاران اصلاح قانون با تاسیس اتحادیه ملی کارگری سعی داشتند با فشار آوردن به کنگره قوانین اصلاح کار را تصویب نمایند. اما در سال ۱۸۷۳ و در پی سرمایه گذاری ناموفق این اتحادیه بر یک حزب مستقل در انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۸۷۲ این حزب منحل شد.
منحل شدن حزب
البته اگرچه منحل شدن این حزب به شکستش در راضی کردن کنگره در اصلاح قانون کار انجامید. باعث شد عموم مردم از مشکلات و رنج های کارگران اطلاع پیدا کنند. این اطلاع رسانی باعث حمایت عموم مردم از قوانین اصلاح کار شد.
اتحادیه “شوالیه کارگری” اما برای رسیدن به این هدف قویتر عمل کرد. این اتحادیه در سال ۱۸۶۹ تشکیل شد.
با متحد کردن حدود هفتصد هزار کارگر، کشاورز، بازاری و … با رهبری “ترنس .وی پودرلی” که خود از سیزده سالگی در خطوط راه آهن کار کرده بود توانست در زمینه اطلاع رسانی و فعالیت های کارگری بهتر عمل کند. این اتحادیه در واقع استفاده از اعتصاب را مناسب نمیدانست و بیشتر در صدد دوباره سازی جامعه در راستای تلاش های تعاونی و مشارکتی بود.
سال ۱۸۸۶
در سال ۱۸۸۶ در پی اعتصابات کارگران خطوط راه آهن به خشونت کشیده شد. چهره اتحادیه های کارگری باز هم در نظر عوام خدشه دار شد. در این حادثه دو تن از افراد اتحادیه و چهار تن از افراد پلیس کشته شدند. اگرچه افراد متخطی از قانون هرگز شناسایی نشدند، چهار نفر بدون پروسه صحیح قانونی به دار آویخته شدند. این حادثه بعد ها با نام “شورش های مارکت” شناخته شد. این شورش باز هم تصویب قوانین اصلاح کار را به تعویق انداخت و وجهه اتحادیه های کارگری را تخریب نمود.
بیشتر بخوانید:
لئوپولد دوم و تاریخ پنهان کنگو
پیشرفت قوانین اصلاح کار که شامل روزهای هشت ساعته و توقف کار کودکان بود تا سال ۱۹۳۳ بسیار کند پیش میرفت. در این سال در پی رکود اقتصادی بزرگ، فرانکلین روزولت در پی تصویب قانون احیای صنایع ملی بود که بیشترین ساعات کاری و کمترین میزان حقوق را برای کارگران در نظر داشت. دادگاه عالی با رای منفی به تصویب این قانون، قانون واگنر را جایگزین آن کرد که حقوق کارگران نیز شامل آن میشد.
تصویب این قانون البته ضمانتی بر احقاق حقوق کارگران نبود. در پی رکود اقتصادی بزرگ آمریکا، آنها همچنان به کار سخت در معادن، خطوط راه آهن و کارخانه ها ادامه دادند.
