خرچنگ‌های نعل اسبی یکی از حیوانات اقیانوسی جذاب هستند. برخلاف نامشان، خرچنگ‌های نعل اسبی خرچنگ نیستند و در واقع بیشتر به عنکبوت‌ها و عقرب‌ها مربوط می‌شوند. آنها تقریباً ۲۰۰ میلیون سال قبل از دایناسورها وجود داشتند. دایناسورها مدت‌هاست که منقرض شده‌اند، اما آنها هنوز اینجا هستند.
این خرچنگ ها را می‌توان در سراسر سواحل اقیانوس اطلس آمریکای شمالی یافت. آنها در کف گلی و شنی اقیانوس‌ها و خلیج‌ها زندگی می‌کنند و تا در عمق ۳۰ متری یافت شده‌اند، اما آب‌های کم‌عمق‌تر ۵-۶ متری را ترجیح می‌دهند. آنها به عنوان “فسیل‌های زنده” شناخته می‌شوند زیرا تکامل نیافته‌اند. نزدیکترین خویشاوند آنها، تریلوبیت‌ها، منقرض شده‌اند و فقط به عنوان فسیل دیده می‌شوند. این امر آنها را به یکی از قدیمی‌ترین شگفتی‌های طبیعی تبدیل می‌کند.
در اواخر بهار و اوایل تابستان، بزرگسالان از آب‌های عمیق‌تر به سواحل کم‌عمق برای جفت‌گیری مهاجرت می‌کنند. رفتارهای آنها بر اساس چرخه‌های ماه و جزر و مد است و باعث می‌شود در شب، به ویژه وقتی ماه کامل است، فعال‌تر باشند. این بدان معناست که این خرچنگ‌ها شب‌زی هستند.
طول عمر خرچنگ های نعل اسبی
خرچنگ‌های نعل اسبی ماده لانه‌های کوچکی را در شن و ماسه حفر می‌کنند، تخم‌های خود را می‌گذارند و سپس چند هفته بعد، بچه خرچنگ‌ها در هنگام جزر و مد، سینه‌خیز بیرون می‌آیند.
پس از چند پوست‌اندازی اول، وقتی حدود یک ساله می‌شوند، در کف اقیانوس ساکن می‌شوند و از کرم‌ها، جلبک‌ها و صدف‌ها تغذیه می‌کنند. اکنون آنها با یک پوشش محافظ بیرونی سخت، ۶ جفت پا و ۹ چشم مانند خرچنگ‌های نعل اسبی واقعی به نظر می‌رسند. آنها می‌توانند تا ۲۰ تا ۴۰ سال عمر کنند.
این حیوانات اقیانوسی بسیار فراتر از آن چیزی هستند که به نظر می‌رسند و با آنچه فکر می‌کنید بسیار متفاوت هستند. خرچنگ‌های نعل اسبی تکامل آناتومیکی قابل توجهی را پشت سر نگذاشته‌اند، زیرا طرح بدن آنها از همان اوایل زندگی خوب بوده و فرمولی پایدار و مؤثر ایجاد کرده است که به آنها اجازه داده است تا بیش از ۴۵۰ میلیون سال با تغییرات محیط زیستی، بدون تکامل چشمگیر، زنده بمانند.
بیشتر بخوانید:
