
در حالت طبیعی، خرچنگ های آمریکایی (Homarus americanus) معمولاً پوستههای قهوهای رنگ و لکهدار دارند که به آنها کمک میکند با محیط اطراف خود ترکیب شوند. اما گهگاه، فرآیندهای رنگدانه طبیعی دچار اختلال می شوند و برخی از رنگ های غیر معمول را ایجاد می کنند.
نپتون هم از همین موارد است، خرچنگی به رنگ آبی نئون که اکنون در مرکز علوم دریایی دانشگاه نورث ایسترن در ناهانت، ماساچوست نگهداری می شود. طبق بیانیه دانشگاه، نپتون یک نمونه بسیار نادر است؛ احتمال آبی رنگ بودن یک خرچنگ که حدود یک در دو میلیون است به یک طرف، احتمال پیدا کردن یکی از این خرچنگ ها در اقیانوس نیز خود به خود یک اتفاق شگفت انگیز است.
به لطف آقای برد میسلینسکی، صیاد خرچنگ و ناخدای کشتی سوفیا از ایالت ماساچوست، این موجود کمیاب به جای سر درآوردن بشقاب شام، به مرکز علوم دریایی نورث ایسترن آورده شد. به گفته ناخدا مسلینسکی، وقتی وی در ماه ژوئیه این خرچنگ غیرعادی رنگارنگ را صید کرد، فوراً متوجه شد که چیز ویژه ای را به دست آورده است.
نپتون
میسلینسکی با دیو وینچستر، معلم علوم در دبیرستانی در نزدیکی خود تماس گرفت که به او کمک کرد تا خرچنگ را به دانشگاه اهدا کند. زمانی که خرچنگ به دانشگاه آورده شد، مرکز علوم دریایی میزبان گروهی از دانش آموزان دبیرستانی برای یک برنامه تابستانی بود. دانش آموزان رای دادند تا این موجود را نپتون، به افتخار خدای دریای رومی، نامگذاری کنند.
رنگ آبی نپتون نتیجه یک ناهنجاری ژنتیکی است که بر رنگدانه ها تاثیر می گذارد. جهشهای مشابه همچنین میتوانند باعث زرد شدن خرچنگها، آلبینو یا حتی رنگ هایی شبیه گربه کالیکو شوند.
خرچنگها معمولا همه آن رنگها را در خود دارند و با مخلوط کردن آن ها، رنگ طبیعی خود را به دست می آورند. و این جهش در واقع اختلالی است که بیان ژن های رنگهای دیگر را از بین میبرد. بنابراین به نوعی، جهش فقط رنگی را آشکار می کند که همیشه وجود داشته است.
نپتون در حال حاضر در یک آکواریوم در کنار خارپشت های دریایی سبز، ماهی اسکالپین و خرچنگ عنکبوتی زندگی می کند. از آنجایی که خرچنگ ها معمولاً موجوداتی منفرد هستند، مرکز مدت زمانی که بازدیدکنندگان می توانند با نپتون سپری کنند را محدود می کند. آنها همچنین یک کلبه به زیستگاه او اضافه کردند تا بتواند هر زمان که بخواهد پنهان شود.
بیشتر بخوانید: