امروزه با روند رو به رشد ماشینی شدن زندگی و کمبود تحرک در میان افراد مختلف جامعه، مشکل اضافه وزن به شدت در حال افزایش می باشد. یکی از تبعات منفی این معضل مبتلا شدن افراد به بیماری دیابت است که در سنین مختلف وجود دارد. از این رو، بیماران دیابتی یا کسانی که اضافه وزن دارند به دنبال کاهش مصرف قندهای معمولی و جایگزین کردن آن با قندهای مصنوعی می باشند. در این میان نوشابه های رژیمی گزینه مناسبی به نظر می رسند، اما آیا این نوشابه ها سرطان زا هستند؟
قندها را می توان به سه دسته عمده تقسیم کرد:
قندهای طبیعی؛ در واقع همان قندهایی هستند که در میوه ها اعم از تازه، منجمد، خشک شده و یا کنسروی یافت. لبنیات، برخی از سبزیجات مانند سیب زمینی و ذرت نیز حاوی قند طبیعی هستند. این نوع از قند به شکلی طبیعی و ذاتی در غذاها وجود داشته و توسط انسانها به غذاها اضافه نشده اند. مصرف این نوع از قند اگر به اندازه و طبق نیاز باشد مشکل خاصی بوجود نخواهد آورد.
قندهای افزوده؛ به نوعی از قند گفته می شود که در جریان فرایند تولید غذا به آن اضافه شده باشد. آنها گاهی به عنوان عنصر اصلی به غذاهایی چون کیک ها و کلوچه ها افزوده شده و در مواردی نیز به عنوان طعم دهنده برای مزه دار شدن غذاها استفاده می شوند. غذاهای بسته بندی شده اعم از شیرین یا غیر شیرینف از ماکارانی گرفته تا مرباها و بستنی حتی سس سالاد حاوی مقادیر مختلفی از قندهای افزوده هستند. زیاده روی در مصرف از این نوع قند باعث اضافه وزن شدید و ابتلا به بیماری دیابت خواهد شد.
قندهای مصنوعی؛ این نوع از قندها به شکل طبیعی در طبیعت و غذاها وجود نداشته و طی فرایندهای شیمیایی در آزمایشگاه کارخانه ها و توسط انسان درست می شوند. امروزه برای مقابله با بیماری های دیابتی و اضافه وزن، شرکت های مختلف به طور گسترده ای از این نوع قندها در ساخت نوشابه های رژیمی و بدون قند، کیک ها و دیگر محصولات غذایی استفاده می کنند. از مهمترین شیرین کننده های مصنوعی موجود در نوشابه های رژیمی می توان از آسپارتام، سوکرالوز، ساخارین و استویا یاد کرد.
آسپارتام:
آسپارتام یکی از شیرین کننده های رژیمی و پرخطری است که می تواند تاثیرات بسیار بدی روی سلامت افراد بگذارد. این شیرین کننده کم کالری که اغلب در نوشابه ها و حتی داروها استفاده می شود می تواند روی داروها تاثیر منفی گذاشته. و برای افرادی که بیماری های خاصی دارند بسیار پر خطر باشد. گفته شده مصرف روزانه بیشتر از ۴۰ میلی گرم از آن شما را در معرض بیماری های متابولیک قرار داده. و شانس شما برای مبتلا شده به بیماری های قلبی، دیابت و سکته مغزی را بالا می برد.
پایان بخش اول..
بیشتر بخوانید:
