سوکرالوز:
نوعی دیگر از شیرین کننده های مصنوعی سوکرالوز است که از شکر مشتق شده و حاوی کلر می باشد. سوکرالوز طی فرایندی چند مرحله ای از جایگزین کردن هیدروژن و اکسیژن قند با اتم های کلر بدست می آید. با آنکه سوکرالوز محبوب ترین شیرین کننده مصنوعی جهان بوده و مانند شکر معمولی هیچ تاثیری در افزایش اشتهای افراد ندارد، عوارض مختلفی نیز از آن در افراد مختلف دیده شده است. افزایش خطر ابتلا به دیابت، ابتلا به سندروم روده تحریک پذیر و بیماری کرون، و تولید ماده سمی کلروپروپانول هنگام پخت و پز در درجه حرارت بالا از جمله عوارض این نوع شیرین کننده است. کلروپروپانول سرطان زا بوده و می تواند باعث ایجاد تومور شود.
ساخارین:
ساخارین نیز نوعی دیگر از شیرین کننده مصنوعی است که در سال ۱۸۷۹ به شکلی تصادفی توسط کنستانتین فالبرگ، دانشجوی شیمی دانشگاه جانزهاپکینز کشف شد. این ماده از لحاظ شیمیایی با نام بنزوئیل سولفید شناخته شده و تا ۵۰۰ برابر شیرین تر از قند معمولی است. سالها پیش دانشمندان نگرانی هایی در مورد ایمنی ساخارین و ارتباط آن با سرطان داشتند که موجب شد این محصولات حاوی ان برچسپ احتیاط در مصرف بخورند. امروزه اما با بالا رفتن نیاز به شیرین کننده ها در کارخانجات غذایی، نام ساخارین از فهرست مواد سرطان زا حذف شده است!
استویا:
شاید بهترین نوع قند مصنوعی استویا باشد که از گیاه شیرین برگ یا همان استویا بدست می آید. شیرینی آن ۱۵۰ برابر قند موجود در نیشکر و چغندر قند بوده و بومی آمریکای جنوبی است. امروزه از ان به عنوان بهترین جایگزین برای آسپارتام و ساخارین یاد شده. و بر این باورند که قابلیت جذب کمتر ان باعث کاهش قند خون و فشار می شود. استویا با آنکه می تواند در بعض افراد باعث ایجاد بی حسی، آلرژی و درد عضلانی شود، اما با داشتن آنتی اکسیدان و استویوزید می تواند مشکلات قلبی را کاهش داده باعث مرگ سلول های سرطانی ریه و سینه شود.
با تمام این تفاصیل، مصرف نوشابه های رژیمی و یا هر ماده غذایی دیگری که حاوی قندهای مصنوعی هستند به خودی خود سرطان زا نبوده. و این مواد موجود در آنهاست که مصرف بی رویه اش خطر ابتلا به سرطان را افزایش می دهد. استفاده به اندازه، مشاوره با پزشک و انتخاب محصول متناسب با خصوصیات سلامتی هر فرد، شاید بتواند فواید این نوع نوشابه ها را بیشتر از مضرات احتمالی آنان کند.
بیشتر بخوانید:
