لیگ ملت های والیبال زنان ۲۰۲۵ را می توان نقطه عطفی در روند جهانی شدن والیبال دانست. مسابقاتی که نه تنها به خاطر افزایش تیم ها به ۱۸ کشور، بلکه به خاطر گسترش جغرافیایی میزبانان و شدت رقابت‌ها در سطحی بالاتر از همیشه برگزار شد. ساختار جدید باعث شد تیم ها با حریفانی از سطوح مختلف روبرو شوند و عملاً هیچ دیداری قابل پیش بینی نباشد.
سه هفته اول مسابقات در ۹ کشور مختلف برگزار شد. از برزیل و چین گرفته تا ترکیه، هلند و آمریکا. این پراکندگی میزبان ها هم فشار سفر را بالا برد و هم فرصتی برای ارزیابی تیم ها در شرایط متفاوت را فراهم کرد. در این میان، استانبول به عنوان یکی از میزبانان هفته دوم، نقش مهمی در برگزاری حرفه ای و استاندارد بازی ها داشت. مرحله نهایی نیز در لهستان برگزار می‌شود، جایی که هشت تیم برتر برای قهرمانی می جنگند.
تحلیل عملکرد تیمها نشان می دهد که ترکیب، ثبات ذهنی و انعطاف پذیری تاکتیکی، عوامل تعیین کننده موفقیت در این دوره بوده است. آمریکا، ایتالیا و برزیل بار دیگر نشان دادند که تجربه بین المللی، به ویژه در ست های پایانی، هنوز یک مزیت کلیدی است. در مقابل، تیم هایی مثل بلژیک و ژاپن با بازی های فیزیکی و سرعتی، نظم سنتی جدول را به چالش کشیدند.
غیبت ایران
اما در این رقابت جهانی، جای تیم ایران به شدت خالی بود. تیم ملی والیبال زنان ایران نتوانست به این رقابت‌ها راه یابد. نه به دلیل کمبود استعداد، بلکه به دلیل نبود حضور مؤثر در مسابقات قاره‌ای، امتیاز پایین در رنکینگ جهانی، و مهم تر از آن، کم تجربگی در سطح رقابت های بین المللی. برای رسیدن به این سطح، فقط آمادگی فنی کافی نیست، بلکه نیاز به برنامه ریزی بلند مدت، سرمایه گذاری در بازی های تدارکاتی با تیم های قوی و تقویت بدنه مدیریتی و فنی تیم احساس می‌شود.
بیشتر بخوانید:
نسلی تازه در والیبال ایران، آینده ای متفاوت؟
این دوره از مسابقات نشان داد که والیبال زنان نه تنها به مرحله ای از بلوغ فنی رسیده، بلکه وارد دوره ای از تحولات راهبردی و رقابت های جهانی شده است. روند پیشرفت تیم ها، تنوع سبک بازی ها و سطح بالای آمادگی ذهنی بازیکنان، بیانگر این واقعیت است که حضور در چنین رقابت هایی نیازمند زیرساخت قوی، تجربه بین المللی و پشتیبانی مداوم است. اگر تیم ملی ایران بخواهد در آینده در میان قدرت‌های والیبال جهان دیده شود. باید از همین حالا برای حضور مؤثر در دوره های بعدی برنامه ریزی کند. نه زمانی که جدول بسته شده و فرصت‌ها از دست رفته باشد.
