جمله “سن یک عدد است” را اکثر ما شنیده ایم. در بازیهای المپیک شاهد هنرنمایی ورزشکاران با سنین بالا در رشته های که قدرت بدنی زیادی نیاز ندارد، هستیم. بطور نمونه میشود از اسولن تیرانداز ۷۲ ساله سوئدی، پونگراکتس سوارکار ۷۲ ساله اتریشی و هوکتسو سوار کار ۷۱ ساله ژاپنی نام برد. اما در رشته های مثل فوتبال که قدرت بدنی بیشتر نیاز دارد، بازیکنانی که در دهه چهارم عمرشان هستند، یا استوکهایشان را آویزان کرده اند و یا بفکر خداحافظی از مستطیل سبز هستند.
هنگامی که سخن از فوتبال به میان می‌آید، بی‌درنگ نام‌هایی چون زلاتان ابراهیموویچ، جان لوئیجی بوفون، کریستیانو رونالدو و الکسیس سانچز در ذهنمان خطور میکند. چهره‌هایی که هر یک نقشی ماندگار در تاریخ این ورزش ایفا کرده‌اند. با این حال، در میان این نام‌های پرآوازه، نام بازیکنی کمتر شناخته شده نیز به چشم می‌خورد، بازیکنی که ما ایرانی‌ها خاطره تلخی از او در ذهن داریم. کسی که با تنها گل خود، باعث حذف زودهنگام تیم ملی ایران به سرمربیگری علی پروین از رقابت‌های جام ملتهای آسیا در سال ۱۹۹۲ شد.
کازویوشی میورا، مهاجم کهنه کار و افسانه ای ژاپنی و ملقب به «کینگ کازو»، با ثبت رکوردی بی‌سابقه در ۵۸ سالگی، بار دیگر به عنوان مسن ترین بازیکن تاریخ فوتبال حرفه ای در جهان شناخته شد. او اخیراً در لیگ دسته چهارم ژاپن، در ترکیب تیم اتلتیکو سوزوکا مقابل وای اس سی سی یوکوهاما به میدان رفت و با این حضور، توجه دوباره‌ای را به خود جلب کرد. این بازی برای او اهمیتی دوچندان داشت، چراکه پس از چند ماه دوری به دلیل مصدومیت، بار دیگر با همان شور همیشگی وارد میدان شد و نقشی در پیروزی تیمش ایفا کرد.
بازنشستگی کازویوشی میورا
میورا از نوجوانی مسیر متفاوتی را در فوتبال برگزید. او در ۱۵ سالگی برای آموختن فوتبال به برزیل رفت. و چهار سال بعد در سال ۱۹۸۶ نخستین بازی حرفه‌ای خود را با باشگاه سانتوس انجام داد. در طول چهار دهه فعالیت، پیراهن تیم‌های متعددی مانند پالمیراس، دینامو زاگرب، توکیو وردی، سیدنی اف سی و اولیویرنسه پرتغال را بر تن کرد. در تیم ملی ژاپن نیز با ۵۵ گل در ۸۹ بازی، یکی از بهترین گلزنان تاریخ این تیم است.
علیرغم عبور از مرز ۵۸ سالگی، میورا اعلام کرده است که قصد بازنشستگی ندارد. و حتی آرزوی بازی تا سن ۶۰ سالگی را در سر دارد. برخی این رفتار را ستودنی و نماد عشق به فوتبال می‌دانند. در حالی که گروهی دیگر ادامه حضور او در میادین را صرفاً برای شکستن رکوردها تلقی می‌کنند. و معتقدند کیفیت فنی او دیگر در سطح گذشته نیست.
بیشتر بخوانید:
فواید تمرینات تناوبی تنشی
با وجود گذر زمان و فراتر رفتن از سنین معمول بازی، تأثیر کازویوشی میورا تنها در آمار و سال‌های حضورش خلاصه نمی‌شود. او الهام بخش بسیاری از فوتبالیست‌هاست و نشان داد است که شور، انگیزه و تعهد می‌تواند بر محدودیت‌های جسمانی غلبه کند. در دورانی که بازنشستگی زودهنگام به یک هنجار بدل شده، میورا همچنان با تمام وجود به عشق دیرینه اش فوتبال وفادار مانده است. برای او، بازگشت به میدان نه یک وظیفه، بلکه پاسخی است به ندای قلبی اش که هنوز برای بازی کردن می‌تپد.
