جزیره لارک در استان هرمزگان و از توابع شهرستان قشم است. این جزیره در تنگه هرمز و ورودی خلیج فارس به فاصله حدود ۱۴ کیلومتری جزیره قشم واقع شده است. با حدود ۴۸.۵ کیلومتر مربع مساحت، چهارمین جزیره بزرگ ایران پس از جزایر قشم، کیش و لاوان است. طول آن از شمال شرق تا جنوب غرب حدود ۱۰.۵ کیلومتر و پهنای آن حدود ۴.۵ کیلومتر است. این جزیره یک گنبد نمکی از پیش از دوران اول زمین شناسی (پرکامبرین) است. آب و هوای جزیره لارک گرم و مرطوب است و میزان رطوبت هوا در آن نسبتا زیاد است.
ازجاذبه های گردشگری جزیره می توان به قلعه پرتقالی ها، تلگراف خانه کمپانی هند شرقی در نقطه ای به نام مرونه، فانوس دریایی مورانو یا لارک جدید، رودخانه نمک، خاک رنگی، سنگ های آذرین، کوه گنبد نمکی، دره رنگین کمان، ساحل رنگین کمان، ساحل لاک پشت ها، کوه کله قندی، ساحل تک درخت اشاره نمود. چشم انداز شهر قشم از ساحل شمال غربی، چشم انداز جزیره هرمز از ساحل شمال شرقی و مشاهده کشتی ها و نفتکش های عبوری از سواحل جنوبی و شمالی نیز از دیگر جاذبه های این جزیره هستند.
گویش بومیان
جزیره لارک جمعیت کمی دارد که عمدتا از افراد بومی و بعضا مهاجران نظامی تشکیل شده است. این جزیره از سه روستای لارک کوهی، لارک شهری و لارک مرونه شکل گرفته است. بومیان جزیره عموما گویش کمزاری دارند و شغل اصلی آن ها صیادی و غواصی بوده است. این جزیره از قرن شانزدهم به بعد مدتی در تصرف پرتقالی ها، هلندی ها و انگلیسی ها بوده و تاسیسات قلعه نظامی با تجهیزات توپ و برج های دیده بانی هنوز در جزیره لارک به چشم می خورد که حکایت از اهمیت این جزیره در گذشته دارد. جزیره لارک در زمان سلطنت شاه عباس صفوی در سال ۱۶۲۲ میلادی و همزمان با تصرف سایر جزایر تنگه هرمز، تحت تسلط دولت ایران درآمد.
بیشتر بخوانید:
کشف جزیره اسرارآمیز در دریای خزر
قلعه پرتقالی ها در شمال جزیره لارک و مشرف به اسکله و جزایر قشم، هرمز و سرزمین اصلی ساخته شده است. پرتقالی ها اولین امپراطوری استعماری و فراقاره ای دنیا بودند که به دلیل برخورداری از کشتی های بزرگ بادبانی بر بسیاری از مناطق جهان استقرار پیدا کردند. آن ها اولین استعمارگران مسیحی بودند که در سال ۸۸۶ خورشیدی در جزایر خلیج فارس مستقر شدند و ۱۱۷ سال بر جنوب ایران حکومت کردند. فتح جنوب با تسلط بر جزایر همراه بود و پرتقالی ها، قلعه هایی مستحکم در جزایر جنوب از جمله لارک بنا کردند. قلعه لارک دارای سه طبقه است که طبقه سوم آن بالانشین و دو طبقه دیگر باسقف های کوتاه و بهم چسبیده هنوز برجا مانده است.
