
هنریک ایبسن یکی از شاخص ترین چهره های تئاتر مدرن است. از بزرگترین دست آورد های او فاصله گرفتن از ملودرام های پرطرفدار قرن نوزدهم بود. او درام واقع گرایانه روانشناختی را آفرید و این افرینش بعد ها به ایجاد تئاتر واقع گرایانه مدرن انجامید.
هنریک ایبسن فرزند تاجری متمول بود. هنگامی که پدرش در تجارت شکست خورد او و خانواده اش مجبور شدند از شهر به مزرعه ای کوچک نقل مکان کنند. این اتفاق ضربه ای سختی به ایبسن کوچک زد و باعث شد احساس کند از جامعه ای که در آن رشد کرده ترد شده است. ایبسن از کودکی به نمایش علاقه نشان میداد. او معمولا با عروسک های خیمه شب بازی و جادوهای دستی خود و کودکان دیگر را سرگرم میکرد. هنگامی که نوجوان بود با آثار دیکنز، ولتر، و شکسپیر آشنا شد و همچنین با نوشتن نقدهای اجتماعی طنز و پرکنایه به دنیای نویسندگی روی آورد. اولین آثار چاپ شده او اشعاری بودند با درون مایه نقد اجتماعی و تبلیغات سیاسی.
نویسنده ای معترض
ایبسن در بزرگسالی به نوشتن اشعار سیاسی ادامه داد و سپس برای مطالعه رشته پزشکی به دانشگاه کریستیانا نقل مکان کرد. علاقه اصلی ایبسن ادبیات بود و تصمیم گرفت از مطالعه پزشکی دست کشیده و بر نویسندگی تمرکز کند. ایبسن در دوران زندگی اش نویسنده ای معترض بود و بارها تا مرز دستگیر شدن نیز رفت. اولین اثر مهم ایبسن به نام “کتلینا” در سال ۱۸۵۰ چاپ شد. او در همین هنگام شروع به کار در صحنه تئاتر نمود.
ایبسن تئاتر قرن نوزدهم را دگرگون کرد و با معرفی فرمی از رئالیسم قوانین درام را از ابتدا نوشت. او صحنه تئاتر اروپا را از تئاتری که تنها هدف آن سرگرمی مردم بود به صحنه ای از تئاتر رئال که به تحلیل اخلاقیات میپرداخت تبدیل کرد. ایبسن مخاطبان خود را به اتاق پذیرایی مردم عادی آورد، جایی که خورده بورژوا رازهای خود قایم میکردند. او این رازها را افشا کرد و پرده دروغ های روزمره را پایین کشید. او در نمایشنامه “مرغابی وحشی” میگوید: “اگر دروغ روزمره زندگی یک مرد را از او بگیرید، خوشحالی اش را از او گرفته اید.”
بیشتر بخوانید:
ایبسن بدون شک از بزرگترین نمایشنامه نویسان تاریخ است. کسی که از کودکی استعداد و نبوغ نمایشنامه نویسی، شاعری و نویسندگی را داشت و این نبوغ را دنبال کرد تا انقلابی را در زمینه تئاتر ایجاد کند. تا به امروز تئاتر واقع گرایانه وامدار هنریک ایبسن و شجاعت اوست.