
دانشمندان معتقدند که دختر پنج ساله باستانی ممکن است دورگه ای از نئاندرتال ها و هومو ساپین ها باشد.
جمجمهای ۱۴۰ هزار ساله که در غار اسکول در کوه کارمل، اسرائیل کشف شده است، ممکن است یکی از مهمترین یافتهها در تاریخ تکامل انسان باشد. طبق تحقیقات جدید، این جمجمه احتمالاً متعلق به یک دختر ۵ ساله است که والدینش از دو گونه مختلف نئاندرتال و هومو ساپینس بوده است.
این اکتشافات، قدیمیترین شواهد از تعامل زیستی و اجتماعی بین نئاندرتالها و هومو ساپینسها را ارائه میدهد که ترکیبی از ویژگیهای هر دو گروه را نشان میدهد. این کشف، درک قبلی از این گونههای انسانی را به چالش میکشد و نشان میدهد که آمیزش بسیار زودتر از آنچه قبلاً تصور میشد، تقریباً همزمان با پراکندگی انسانهای مدرن در منطقه، رخ داده است.
این جمجمه هم ویژگیهای انسان مدرن و هم نئاندرتالها را داراست. نشان میدهد که این دو گروه، گونههای کاملاً جداگانهای نبودند و مدتها قبل از ظهور شواهد دیگر، با یکدیگر ارتباط برقرار کردهاند.
این جمجمه که اولین بار در سال ۱۹۲۹ در طول کاوشهای اولیه در غار اسکول کشف شد یکی از بقایای بسیاری بود که از این مکان کشف شد. که شامل هفت بزرگسال، سه کودک و استخوانهای مختلف دیگری بود که در مجموع ۱۶ هومینین (انسانتباران) را نشان میداد. با این حال، تحقیقات اخیر نشان میدهد که این طبقهبندی ممکن است ویژگیهای ترکیبی قابل توجهی را در حداقل یکی از افراد نادیده گرفته باشد.
جمجمه این دختر ترکیبی از ویژگیهای معمول انسانهای مدرن و نئاندرتالها را نشان میدهد. و محققان فکر میکنند که والدین او متعلق به گونههای جداگانهای بودهاند. این تجزیه و تحلیل، به رهبری دیرینهشناس، اسرائیل هرشکوویتز، بر شاخصهای ریختشناسی متمرکز است. که نمیتوان آنها را به راحتی به یک تبار شناخته شده از انسانتباران نسبت داد.
قدیمیترین گورستان و شیوههای تدفین
بقایای دختر در جایی یافت شد که ممکن است قدیمیترین گورستان شناخته شده باشد. که نشان میدهد آداب و رسوم پیچیده تدفین مدتها قبل از آنچه قبلاً مستند شده بود، وجود داشته است.
وجود یک محل دفن سازمانیافته همچنین این تصور که اعمال آیینی منحصر به انسان خردمند امروزی بوده است را به چالش میکشد. اگر کودک واقعاً یک دورگه یا ترکیبی بوده باشد، پس هم نئاندرتالها و هم انسانهای اولیه مدرن ممکن است رفتارهای نمادین مشترکی، از جمله تدفین داشتهاند.
کشف جدید، جدول زمانی را به هم میریزد
این مورد سوالات جدیدی را در مورد جدول زمانی و همپوشانی جغرافیایی گونههای مختلف انسانی مطرح میکند. در حالی که مطالعات ژنتیکی مدتهاست تأیید کردهاند که نئاندرتالها و انسان خردمند با هم آمیزش داشتهاند. این جمجمه شواهد فیزیکی از شام، منطقهای که از قبل به عنوان یک کریدور مهاجرتی حیاتی شناخته میشد، ارائه میدهد.