وقتی کسی را در حال سرفه کردن می‌بینید، واکنش شما ممکن است دوری جستن و حفظ فاصله ایمن باشد. اما انگار در آن هنگام ، اتفاقات بیشتری از استرس مریض شدن در بدن شما در حال رخ دادن است. دانشمندان حالا می گویند که حتی دیدن فردی که مریض و به طور بالقوه واگیردار به نظر می‌رسد برای ایجاد پاسخ ایمنی در بدن انسان کافی است.
در یک سری آزمایش، محققان از ۲۴۸ شرکت‌کننده خواستند که عینک واقعیت مجازی بزنند و آواتارهای انسانی را که به آنها نزدیک می‌شدند، تماشا کنند. گاهی اوقات، آواتارها خنثی یا ترسناک به نظر می‌رسیدند و در موارد دیگر، علائم بیماری مانند سرفه یا بثورات پوستی را نشان می‌دادند. شرکت‌کنندگان به آواتارهای بیمارگونه واکنش متفاوتی نشان دادند.
در یکی از آزمایش‌ها، از شرکت‌کنندگان خواسته شد که وقتی لمس ملایمی را روی صورت خود احساس می‌کنند، دکمه‌ای را فشار دهند. آنها هنگام مشاهده یک آواتار بیمارگونه سریع‌تر واکنش نشان دادند، که نشان می‌دهد این منظره باعث شده است که آنها از فضای اطراف بدن خود آگاه‌تر شوند.
سرفه و تصویر مغز انسان
تصویربرداری مغز نشان داد که مناطق مختلفی از مغز هنگام دیدن آواتارهای عفونی توسط شرکت‌کنندگان فعال شدند. آنها مناطقی را که مربوط به فضای شخصی و همچنین در شبکه برجستگی مغز – مناطقی که تهدیدها را تشخیص می‌دهند – فعال کردند. هیپوتالاموس، که با سایر قسمت‌های بدن، مانند سیستم ایمنی بدن، ارتباط برقرار می‌کند، نیز فعال شد. فعالیت عصبی هنگام مشاهده چهره بیمار در مقایسه با آواتارهای خنثی و ترسناک، از فاصله دورتری آغاز می‌شد.
مطالب بیشتر:
این تیم همچنین دریافت که این واکنش‌ها مربوط به فعال شدن سلول‌های ایمنی در خون است. این سلول‌ها – که به عنوان سلول‌های لنفاوی ذاتی شناخته می‌شوند – مانند اولین پاسخ‌دهندگان بدن هستند، زیرا سایر سلول‌های ایمنی را در مورد تهدیدها آگاه می‌کنند. مایکل ایروین، روانپزشک و دانشمند زیست‌رفتاری در دانشگاه کالیفرنیا ، که این مطالعه را به بررسی کرده بود می‌گوید: «این نشان می‌دهد که سیستم ایمنی بدن ارتباط نزدیکی با سیستم عصبی مرکزی دارد و تشخیص تهدید بلافاصله به سیستم ایمنی منتقل می‌شود تا یک پاسخ آماده‌سازی ایجاد کند».
با این حال، سوالاتی باقی می‌ماند. به گزارش نشرییه ترنزمیتر، آزمایش‌های تصویربرداری مغز فقط روی زیرمجموعه کوچکی از گروه انجام شده است و تحقیقات بیشتر باید نتایج را تکرار کند. این مطالعه همچنین در درجه اول بر روی بزرگسالان جوان متمرکز بود، بنابراین کارهای آینده باید شامل شرکت‌کنندگان مسن‌تر نیز باشد.
