حتی زیست شناسان نیز تنها بخش کوچکی از زندگی نهنگ ها را تا کنون مشاهده کرده اند. هنوز گونه های زیادی وجود دارند که زندگی آنها تا حد زیادی یک راز است، به ویژه نهنگ های غواص. اما دانشمندان در مورد نقش نهنگ ها در اکوسیستم های دریایی و خدماتی که ارائه می دهند روز به روز بیشتر می آموزند. تحقیقات اخیر نشان می دهد که حتی ادرار نهنگ ها نیز برای سیاره زمین مهم است.
کارهای قبلی نشان داده که مدفوع نهنگ ها برای اکوسیستم ما مهم است. این پستانداران غول پیکر مواد مغذی را از اعماق دریا و محل تغذیه خود به آب های کم عمق می آورند. این عمل “پمپ نهنگ” نامیده می شود و می تواند سرعت فتوسنتز پلانکتون را که اساس شبکه غذایی موجودات دریایی است را افزایش دهد. مواد مغذی به طور یکنواخت در سراسر اقیانوس توزیع نمی شوند و در برخی مناطق، جمعیت فیتوپلانکتون ها محدود است زیرا عناصر خاص مانند آهن به اندازه کافی وجود ندارد.
نهنگ گوژپشت
برخی از گونه های نهنگ مهاجرت های طولانی در سراسر اقیانوس انجام می دهند. نهنگ‌های گوژپشت طولانی ترین مسیر مهاجرت را در بین پستانداران دارند، حدود ۱۰۰۰۰ کیلومتر و در حین سفر، مواد مغذی را در حوضه های اقیانوسی جابجا می‌کنند. تا حدی پمپ نهنگ بر چرخه و ذخیره کربن نیز تاثیر می گذارد. نهنگ ها همچنین می توانند به چرخه مواد مغذی در اقیانوس ها کمک کنند. به عنوان مثال، نهنگ‌های خاکستری به علوفه جویی برای بی مهرگان در بستر دریا و ایجاد رسوباتی که مواد مغذی مانند نیتروژن، فسفر و آهن را آزاد می‌کنند، زبانزدند. اما تا به حال، یکی دیگر از مزایایی که نهنگ ها برای اکوسیستم ها ارائه کرده اند، ادرار آنها بوده است.
مطالعه ای که اخیرا منتشر شده نشان می‌دهد که ادرار نهنگ های بالین نیز می‌تواند نقش مهمی درحیات اقیانوس‌ها داشته باشد. برخی از گونه های نهنگ می توانند تا ۹۵۰ لیتر ادرار در روز تولید کنند و این بدان معناست که آنها می توانند مواد مغذی را به مناطق گرمسیری دچار کمبود مواد مغذی منتقل کنند. بسیاری از نهنگ‌های بالین، مانند نهنگ های گوژپشت و خاکستری، در فصل تابستان در مناطق قطبی و زیرقطبی تغذیه می‌کنند، سپس در فصل زمستان به طور انبوه به مناطق زاد و ولد استوایی مهاجرت می‌کنند.
در طول مهاجرت، نهنگ ها ریزه هایی مانند جفت، ادرار، مدفوع و اگر بمیرند، لاشه را با خود حمل می کنند. برای مثال، این مقاله توضیح می‌دهد که چگونه نهنگ های خاکستری در چندین منطقه تغذیه در سراسر اقیانوس آرام شمالی زمستان را می‌گذرانند. و در تابستان در چند خلیج کوچک در سواحل کالیفرنیا جمع می‌شوند.
تسمه نقاله نهنگ بزرگ
محققان توضیح می‌دهند که چگونه نهنگ‌های خاکستری، گوژپشت و راست، کربن و نیتروژن را به مناطق استوایی منتقل می‌کنند. چیزی که آنها آنرا «تسمه نقاله نهنگ بزرگ» می‌نامند. در سطح جهانی، این فرآیند توسط این گونه ها، منجر به انتقال بیش از ۴۶۰۰۰ تن زیست توده (کل جرم نهنگ‌ها و مواد مغذی موجود در آنها) و تقریبا ۴۰۰۰ تن نیتروژن در سال می‌شود که به زمین‌های غذایی ضعیف نقل مکان می کنند.
بیشتر این انتقال نیتروژن از ادرار نهنگ ها می آید که رشد فیتوپلانکتون و فتوسنتز را تحریک می کنند. این افزایش در سرعت فتوسنتز می تواند منجر به خروج ۱۸۱۸۰ تن کربن از جو شود. سایر نهنگ های بالین بزرگ نیز احتمالا بر این امر تاثیر و کمک می‌کنند. اما داده های کمتری در مورد توزیع و بوم شناسی آنها موجود است.
متاسفانه، این مطالعه تخمین می‌زند که صید تاریخی نهنگ ها حمل و نقل مواد مغذی مرتبط به مهاجرت آنها را به تقریبا یک سوم پتانسیل قبلی خود کاهش داده است.
نهنگ‌ها امروزه با تهدیدات زیادی برای بقای خود مواجه هستند. مانند برخورد با کشتی‌ها و آلودگی صدایی ایجاد شده توسط آنها، آلودگی آب، ماهیگیری غیر مجاز و تغییرات آب و هوایی. این مطالعه اخیر نشان می دهد که محافظت از نهنگ ها و اقیانوسی که در آن زندگی می کنند چقدر مهم است.
سهم این حیوانات در حل بحران آب و هوایی ما از طریق تحریک فتوسنتز مورد بحث است. و توانایی آنها برای متعادل کردن میزان کربن جهانی در مواجهه با انتشارات مربوط به انسان ممکن است ناچیز باشد. با این حال، هر چه بیشتر درباره این غول‌های اقیانوسی بیاموزیم، روش‌هایی را که نهنگ ها چگونه برای اکوسیستم های دریایی حیاتی هستند، بیشتر درک می کنیم.
بیشتر بخوانید:
