تولید پلاستیک در جهان و زندگی روزمره انسان‌ها به شدت در حال افزایش است. این موضوع نگرانی‌هایی را در مورد اثرات میکروپلاستیک‌ها و نانوپلاستیک‌ها بر سلامت انسان ایجاد کرده است. این نگرانی‌ها تا حدی تحت تأثیر یافته‌های وجود میکروپلاستیک‌ها در بافت‌های مختلف انسان، از جمله مغز است. محققان در حال بررسی مسیرهای قرار گرفتن انسان در معرض میکروپلاستیک ها، از جمله از طریق منابع غذایی هستند. علاوه بر آن، هوا به عنوان مسیر اصلی ورود پلاستیک به گیاهان معرفی شده است.
میکروپلاستیک ها عمدتاً از دو مسیر وارد برگ ها می شوند: روزنه و کوتیکول. روزنه ها سوراخ های کوچکی روی سطح برگ هستند و کوتیکول یک لایه بیرونی مومی شکل است که می تواند ذرات را جذب کند. پس از داخل شدن، میکروپلاستیک ها می توانند به سایر قسمت های گیاه، از جمله سیستم آوندی و تریکوم های برگ منتقل شوند.
پس از جذب، میکروپلاستیک‌ها می‌توانند از طریق آپوپلاست، فضایی بین دیواره‌های سلولی، منتقل شوند و در نهایت به ساختارهای مو مانند روی سطح برگ برسند.
میکروپلاستیک ها همچنین می توانند از طریق سیستم عروقی داخلی گیاه حرکت کنند و به قسمت های دیگر گیاه مانند ساقه و ریشه برسند.
میکروپلاستیک ها در مغز
برخی از مطالعات نشان می دهد که میکروپلاستیک ها ممکن است بتوانند از سد خونی مغزی عبور کرده و به مغز، به طور بالقوه از طریق مسیر بویایی یا از طریق مولکول های چربی، وارد شوند.
شواهدی مبنی بر مسیری که قبلاً نادیده گرفته شده بود برای ورود میکروپلاستیک ها به محصولات و رسیدن به بافت های گیاهی، پیامدهایی برای اکولوژی و سلامت انسان دارد.
میکروپلاستیک ها چگونه منتقل می‌شوند
میکروپلاستیک ها می توانند وارد بدن شوند و به طور بالقوه از طریق خوردن، استنشاق و احتمالاً از طریق تماس مستقیم به مغز برسند. مسیرهای اولیه از طریق زنجیره غذایی است، زیرا میکروپلاستیک ها در حیات دریایی جمع می‌شوند. آب آلوده، به ویژه آب بطری شده نیز بیشتر میتواند حاوی پلاستیک ها باشند.
استنشاق مسیر دیگری است، زیرا میکروپلاستیک‌ها می‌توانند در هوا، به ویژه در نزدیکی مناطق ساحلی یا به دلیل فرسودگی لاستیک‌ها در جاده‌ها، منتقل شوند. تولید مواد غذایی: رواناب کشاورزی حامل میکروپلاستیک ها می تواند خاک و محصولات کشاورزی را آلوده کند.
غذاهای فرآوری شده، به ویژه گوشت ها، ممکن است دارای غلظت بیشتری از میکروپلاستیک باشند.
بیشتر بخوانید:
