برنارد هریس، فضانورد ناسا، اولین مرد سیاهپوستی است که در فضا راه رفت. ماموریت او به همکاری رو به رشد بین ایالات متحده و روسیه در اکتشاف فضایی نیز کمک کرد.
برنارد هریس در ۹ فوریه ۱۹۹۵ از شاتل فضایی دیسکاوری که در مدار قرار داشت خارج شد. سفر برنارد هریس برای رسیدن به هدفی که نامحتمل مینمود، از کودکی و با الهام گرفتن از رصد ستارگان در ایالت زادگاهش تگزاس، آغاز شد. هریس عزم خود را برای فضانورد شدن زمانی جزم کرد که اخبار فرود آپولو ۱۱ و جنبش مبارزه برای حقوق شهروندی در آمریکا هر دو صدر اخبار بودند. او تصمیم خود را برای فضانورد شدن اینگونه توصیف کرد: “تنها ایمان داشتن به موفقیت بود که در این راه به من کمک کرد و البته بزرگترین چالش برای رسیدن به این هدف رنگ پوست ام بود.”
جراح پرواز
هریس مدرک پزشکی خود را به دست آورد و قبل از پیوستن به ناسا به عنوان جراح پرواز، دوره رزیدنسی را در کلینیک مایو به پایان رساند. هریس به عنوان دکتر ناسا درباره چگونگی واکنش استخوان انسان به پرواز فضایی تحقیق و دستگاه‌های پزشکی را برای کمک به سازگاری بدن فضانوردان طراحی کرد. در سال ۱۹۹۰، ناسا او را به عنوان بخشی از سیزدهمین کلاس فضانوردان انتخاب کرد. هریس در حرفه خود به عنوان فضانورد، ۱۸ روز را در فضا و حدود پنج ساعت را در راهپیمایی فضایی تاریخی خود گذراند.
بیشتر بخوانید:
نخستین پرواز بوئینگ به فضا با موفقیت انجام شد
ماموریت فضایی هریس در سال ۱۹۹۵ (اس تی اس – ۶۳) نمونه اولیه همکاری آمریکا و روسیه پس از سقوط اتحاد جماهیر شوروی بود. پس از دهه ها رقابت در” مسابقه فضایی” سال های جنگ سرد، دو قدرت جهانی شروع به همکاری در اکتشاف فضایی کردند. .
پس از بازنشستگی از ناسا در سال ۱۹۹۶، هریس به آموزش ریاضی و علوم پرداخت. او مؤسسه و بنیاد هریس را در سال ۱۹۹۸ برای تقویت آموزش و رفاه در جوامع محروم تأسیس کرد. وی همچنین به عنوان عضو هیئت مدیره و مدیر عامل ابتکار ملی ریاضی و علوم خدمت کرد. او در حال حاضر یک شرکت سرمایه گذاری را با تمرکز بر صنعت مراقبت های بهداشتی اداره می کند.
