مطالعه اخیر روی هنر صخره ای آمازون در کلمبیا بینش جدیدی را در مورد روابط پیچیده بین اولین ساکنان منطقه و حیواناتی که با آنها روبرو شده اند ارائه می دهد. این تحقیق که در مجله باستان شناسی مردم شناسی منتشر شده است، بر سایت سیرو آزول ( Cerro Azul) درسرانیا دلا لیندوسا ( Serranía de la Lindosa) متمرکز است. منطقه ای که با هزاران نقاشی اخرایی بر روی رخنمون های سنگی مزین شده است.
هنر صخره‌ای در سیرو آزول با قدمت تقریبا ۱۲۵۰۰ ساله، نشان دهنده برخی از اولین شواهد حضور انسان در غرب آمازون است. دکتر مارک رابینسون، دانشیار باستان شناسی در دانشگاه اکستر، می گوید: «این مکان های هنری صخره ای شامل اولین شواهد وجود انسان در غرب آمازون است.»
تیم تحقیقاتی ۳۲۲۳ تصویر را با استفاده از فتوگرامتری پهپاد و عکاسی سنتی فهرست بندی کردند. این تصاویر بر اساس فرم دسته بندی شدند که ۵۸ درصد آنها فیگوراتیو بودند. از این تعداد، بیش از نیمی از حیوانات، از جمله آهو، پرندگان، پکی، مارمولک، لاک پشت و تاپیر را به تصویر کشیده اند. در مجموع، حداقل ۲۲ گونه مختلف جانوری شناسایی شد.
تنوع غذایی
جالب توجه است که نسبت استخوان‌های حیوانات که در حفاری‌های اطراف پیدا شده‌اند، با فراوانی حیواناتی که در این هنر به تصویر کشیده شده‌اند، همخوانی ندارد. این نشان می دهد که هنرمندان باستانی به سادگی حیواناتی را که معمولا می خوردند نقاشی نمی کردند. استخوان های حیوان رژیم غذایی متنوعی از جمله ماهی، پستانداران کوچک تا بزرگ و خزندگانی مانند لاک پشت ها، مارها و کروکودیل ها را نشان دادند.
دکتر رابینسون توضیح داد: «این زمینه پیچید گی روابط آمازونی ها با حیوانات را نشان می دهد. هم به عنوان منبع غذایی و هم به عنوان موجودات مورد احترام، که ارتباطات ماوراء طبیعی داشتند. و مطالب پیچیده ای را از متخصصان تشریفات می طلبیدند.»
این هنر همچنین اسطوره شناسی غنی را نشان می‌دهد که نسل‌های بومی آمازون را هدایت می کرده. برخی از تصاویر دگرگونی بین انسان و حیوان را به تصویر می‌کشند و یک سیستم اعتقادی پیچیده را برجسته می‌کنند. پروفسور خوزه ایریارته از دانشگاه اکستر خاطرنشان کرد: «اگرچه نمی توانیم مطمئن باشیم که این تصاویر چه معنایی دارند. اما مطمئنا نشانه های ظریف تری برای درک ما از قدرت اسطوره‌ها در جوامع بومی ارائه می‌کنند.»
شکارچیان اصلی منطقه
علیرغم فراوانی بقایای ماهی‌هایی که در سایت‌های باستان‌شناسی یافت می‌شوند، تصویر آنها در این هنر محدود است. و تنها در دو صفحه، در صحنه های ماهیگیری ظاهر می شوند. به طور قابل توجهی گربه های بزرگ مانند جگوارها وجود ندارند، علیرغم اهمیت آنها به عنوان شکارچیان اصلی در منطقه. این غیبت ممکن است نشان دهنده محدودیت فرهنگی در به تصویر کشیدن چنین حیوانات قدرتمندی باشد.
دکتر خاویر آسیه تونو (Javier Aceituno) از دانشگاه آنتیوکیا گفت: «مردم بومی سیرو آزول و سرزمین‌های اطراف آن مجموعه متنوعی از حیوانات را از بومی شناسی‌های مختلف – از ماهی‌های آبزی گرفته تا میمون‌های درختی و شکار به تصویر می‌کشند. گوزن های زمینی به پرندگان هوایی، اعم از شبگرد و روزانه.»
بیشتر بخوانید:
کشف ورودی مخفی به معبد باستانی در مصر
این یک استراتژی گسترده معیشتی شامل ردیابی و شکار حیوانات و برداشت گیاهان از زیستگاه های مختلف از جمله ساواناها، جنگل های سیل زده و رودخانه ها بوده است. با مقایسه حیوانات به تصویر کشیده شده با بقایای یافت شده، محققان به این نتیجه رسیدند که هنر صخره ای صرفا ثبت زندگی روزمره نیست. بلکه نشان دهنده اعتقادات معنوی و فرهنگی ساکنان نیز است.
