گنج سلطنتی قرن پانزدهمی که در جنگ جهانی دوم مفقود شده بود، در کلیسای جامع لیتوانیایی پیدا شد.
پس از گذشت بیش از ۸۵ سال در کلیسای جامع ویلنیوس در لیتوانی، دریک انبار مخفی، گنج مدفونی که شامل تاج ها و مدالهای متعلق به حاکمان لهستانی و لیتوانیایی میباشد، کشف شد.
کشف این گنج در کلیسای جامع کاتولیک مربوط به زمان آغاز جنگ جهانی دوم در سال ۱۹۳۹، در بیانیه مطبوعاتی آژانس تبلیغات گردشگری گو ویلنیوز عنوان شد. این مجموعه شامل تاجی است که متعلق به الکساندر جاگیلون، معروف به الکساندراس جوگایلایتیس، پادشاه لهستان و دوک بزرگ لیتوانی است. که از سال ۱۴۶۱ تا ۱۵۰۶ زندگی می کرد.
بیانیه اسقف اعظم
در بیانیه ای که سی ان ان آنرا منتشر کرد، به گفته اسقف اعظم ویلنیوس گینتاراس گروشاس ، نشان دفن پادشاهان لیتوانیایی و لهستانی آثار تاریخی ارزشمندی هستند. آنها نشان دهنده سرزمین ماندگار لیتوانی، اهمیت ویلنیوس به عنوان پایتخت، و صنعتگری استثنایی در زرگری و جواهراسازی آن زمان هستند.
این مجموعه همچنین دارای یک تاج، یک زنجیر، یک مدال، یک حلقه و یک پلاک تابوت است. که به الیزابت اتریشی، معروف به الیزابت هابزبرگایته، که از ۱۴۳۶ تا ۱۵۰۵ زندگی می کرد، مرتبط است.
علاوه بر این، این آثار شامل یک تاج جداگانه، یک عصا، یک گوی، سه حلقه، یک زنجیر و پلاک‌های تابوت مرتبط با باربارا رادیویل یا باربورا رادویلایته است. او با زیگیسموند دوم آگوستوس، پادشاه لهستان و دوک بزرگ لیتوانی ازدواج کرد و در سال ۱۵۵۱ درگذشت.
این آثار احتمالا در داخل تابوت‌خانه های خانواده سلطنتی به عنوان بخشی از مراسم تدفین آنها قرار داده شده است. طبق این بیانیه، این تاج ها برای پوشیدن در نظر گرفته نشده بودند، اما پس از مرگ برای تزئین مقبره ساخته شده بودند.
اروپای قرون وسطی
در ادامه بیانیه ای که اسقف اعظم گروشاس، اینها منعکس کننده مراسم تکریم متوفیان در اروپای قرون وسطی است. و بر اهمیت کلیسای جامع ویلنیوس به عنوان گورستان برای نخبگان دوک نشین بزرگ لیتوانی تاکید می کند.
این اشیا ابتدا در سال ۱۹۳۱ در جریان پاکسازی کلیسای جامع ویلنیوس پس از سیل کشف شدند. که منجر به کشف دخمه ای شد که حاوی بقایای حاکمان بود. آنها تا سال ۱۹۳۹ در معرض نمایش بودند. پس از آن، شروع جنگ جهانی دوم باعث پنهان شدن آنها شد، تا از آثار باستانی در برابر غارت یا تخریب محافظت شود.
بیشتر بخوانید:
تلاش ها برای یافتن گنجینه های پنهان در چند سال گذشته افزایش یافته است. در سال ۲۰۰۹، ، پس از گرفتن مجوز ازاسقف اعظم، وزارت لهستان با همکاری با سازمان‌های میراث لیتوانی و با استفاده از ابزارهایی مانند رادار نفوذی زمین، تصویربرداری حرارتی و فلزیاب، به تلاش خود ادامه دادند. اما این تلاش ها نتیجه ای در بر نداشت. اما تمرکز بر یافتن این دخمه ها در سپتامبر سال گذشته دوباره از سر گرفته شد.
این آثار سرانجام در ماه دسامبرسال پیش با استفاده از دوربین آندوسکوپی بازیابی شدند. به گفته اسقف اعظم، این اقلام در روزنامه هایی با تاریخ سپتامبر ۱۹۳۹ پیچیده شده بودند.
ریتا پائولوکوویچیوته، مدیر کلیسای ویلنیوس موزه میراث، در بیانیه ای که توسط دفتر اسقف منتشر شد گفت: «این نمادها هم برای دولت و هم برای هر یک از ما، به عنوان نشانه هایی از هویت اروپایی، به عنوان هویت بازیابی شده از دولت قدیمی، و به عنوان نشانه ای از قدرت ریشه های ما مهم هستند.»
