از زمانی که به خاطر دارم، از سنین کوچکی از صداهایی مانند تنفس بلند، جویدن، نوشدین و یا هر نوع صدای مکرری مانند صدای بلند شکستن تخمه زیر دندان یا ترکاندن آدامس بیزار بودم. این حس در من به قدری شدید بود که در دوره همی های خانوادگی شب جمعه ها، هنگام صرف شام باید بشقابم را برداشته و به گوشه ای پناه می بردم. که صدای جویدن اطرافیان به گوشم نرسد. «صدا بیزاری» مرا حتی از شنیدن صدای تنفس خودم نیز کلافه و بیزار کرده و می کند. با مرور زمان و پا به سن گذاشتن در این مورد کمی تحقیق کردم و دریافتم این حساسیت بیزاری از برخی صداها یا همان «صدا بیزاری». اختلالیست رایج در بسیاری از افراد و برانگیخته شدن حس چندش یا بیزاری در من امری منحصر به فرد نیست. این اختلال به انگلیسی میسوفونیا نام دارد.
معاشرات و برخورد های اجتماعی
هنگامی که پا به محیط کاری و معاشرت با بزرگترها گذاشتم دو امر برایم آشکار شد. اول اینکه بسیاری از مردم، با تربیت درستی بزرگ نشده. و از ابتدایی ترین احکام معاشرت و رفتار در معرض عموم مانند جویدن با دهان بسته، ترکاندن آدامس در حین جلسه و خوردن کم سر وصدای آجیل در مهمانی ناآگاه هستند. دومین امری که دریافتنش برایم جالب بود اینکه این نوع حساسیت تنها منحصر به شخص بنده نیست. برای نمونه یکی از همکارانم با دیدن یا شنیدن بریدن ناخن تمام بدنش را چندش میگیرد. این اختلال بقدری در انسانها رایج هست که در سطوح روانکاوی بخشی را به نام میسوفونیا به خود اختصاص داده است.
بیشتر بخوانید:
السالوادور: از ناامن ترین کشور تا یکی از امن ترین کشورهای دنیا
ممکن است شما نیز از صدای تنفس بلند همسر عزیزتان در شب هر از گاهی هزینه هنگفت طلاق را به خود یاد آوری کنید. یا به هر بهانه ای از صرف ناهار با همکارانتان امتناع کنید. و شاید هم هنگام گفتگویی در جلسه، صدای ترکاندن آدامس همکارتان تا حد جنون بیزارشوید. و تا وقتی که دوستتان به آرامی می گوید «رئیس با تو داره حرف میزنه…» تمام تمرکزتان بر این صدا است. البته، خوب است بدانید که در این مورد بلاتکلیف نیستید. متخصصین استفاده از پنبه گوش یا هدفون، رجوع به روانکاو، و سرانجام طی کردن TRT، نوعی درمان که شخص دوره بازآموزی صدای وزوز داخل گوش، را پیشنهاد میکنند.
دیدگاهتان را بنویسید