اندک کارگردان هایی وجود دارند که مانند جیم جارموش به موسیقی فیلم هایشان حساسیت داشته باشند. در طول سال ها موسیقی نقش قابل توجهی را در فیلم های او بازی کرده است، بازیگری نامرئی که به کار گرفته شده تا حس و حال فیلم های او را هرچه بهتر به بیننده منتقل کند.
جیم جارموش از “نیل یانگ”، یکی از بهترین گیتاریست های زمان، برای موسیقی فیلم “مرد مرده” با بازی جانی دپ استفاده کرد. برای فیلم “روح سگ” با بازی فورست ویتاکر از “رزا” رپر معروف گروه وو-تنگ کلن کمک گرفت و “استرجیل سیمپسون” خواننده سبک کانتری را برای جان دادن به فیلم “مرده ها نمیمیرند” به کار گرفت. او میگوید: «موسیقی همیشه در کنار من بوده. از زمان نوجوانی، موسیقی چیزی بوده است که زندگی من و تصمیماتی را که در طول آن گرفتهام را شکل داده است.» اما در دهه گذشته، جارموش از ستایشگر مشتاق موسیقی، خود به ساخت موسیقی برای فیلم های خود روی آورده است. او همراه با تهیه کنندگان و موسیقی دانانی گروه “اسکورل” را تشکیل داده و اولین آلبوم خود را نیز پخش کرده است.
این رویکرد برای فیلمسازی که به تعصب گستاخانه در مستقل بودن شهرت دارد تعجب آور نیست. جارموش میگوید: “در فیلمسازی همه چیز باید تحت کنترل من باشد. من باید این کار را به روش خودم انجام دهم. من باید همه همکارانم را خودم انتخاب کنم. برش نهایی باید تحت نظر من انجام شود. باید از طریق شرکت خودم تولیدش کنم. و در مورد افرادی که بودجه فیلم ها را تامین می کنند، من به آنها اجازه می دهم که یادداشت هایی را به من بدهند، اما من همیشه، طبق قرارداد، مطلقاً هیچ تعهدی برای استفاده از آنها ندارم”
استقلال جارموش
استقلال جارموش در فیلمسازی و دست رد زدنش به تهیه کنندگان میلیونر هالیوودی باعث شده او بتواند فیلم های خاص، احساساتی و عمیق با موسیقی ماندگار خلق کند. او میگوید: “من خود را کارگردانی آماتور(تازه کار) میدانم. زیرا ریشه کلمه آماتور عشق است. آماتور بودن یعنی انجام دادن کاری به خاطر عشق و علاقه به آن کار. در حالی وقتی کسی میگوید پروفشنال (حرفه ای) است یعنی او دارد برای پول آن کار را انجام میدهد.” در عین حال جارموش همچنان خود را صرف ساختن موسیقی میکند. او بجز ضبط و پخش اولین آلبومش به اجرای زنده موسیقی نیز روی آورده است.
بیشتر بخوانید: