شیرکو بیکس، شاعر معاصر کُرد، متولد سال ۱۹۴۰ در سلیمانیه عراق زاده شد. او فرزند “فایق بیکس” شاعر نامی کُرد بود. شیرکو بیکس شعر مدرن کُردی را پایه گذاری کرد، او از برترین شاعران قرن بیستم است. شیرکو مدتی از زندگی اش را در تبعید گذراند. اشعار شیرکو در به تصویر کشیدن رنج بی پایان مردم کُرد نظیر ندارند. شیرکو در کشورهای ایتالیا، روسیه، اتریش، دانمارک، آلمان و … جلسات شعر خوانی برگزار کرد. آثار او همچنین به چندین زبان زنده دنیا ترجمه شده است. شیرکو بیکس دو کتاب “پیرمرد و دریا” اثر ارنست همینگوی و “عروسی خون” اثر فدریکو گارسیا لورکا را قبل از مرگ اش به زبان کُردی ترجمه کرد. ظرافت قلم و بینش بیت شیرکو بیکس توانست فجایع انفال و حلبچه و رنج مردم کُرد را به جهانیان نشان دهد.
نامه ای به خدا
پس از مرگ حلبچه
شکایت نامه ای بلند به خدا نوشتم
قبل از هرکسی
پیش درختی خواندمش
درخت گریست!
در کنار او پرنده ای پستچی گفت:
چه کسی نامه ات را میرساند؟
روی من حساب نکن
من به عرش خدا نمیرسم!
شباهنگام
فرشته ی سیه پوش شعرم
گفت: غم مخور
من میبرمش تا کهکشان
اما قول نمی دهم
او تحویلش بگیرد
تو خود میدانی
که خداوند بزرگ را
چه کسی میبیند؟
گفتم: سپاسگزارم … پرواز کن!
فرشته ی الهام
شکایت نامه را با خود برد و پرید …
فردا که بازگشت
مسئول درجه چهار دفتر خدا
“عبید” نامی
زیر همان شکایت نامه
با زبان عربی نوشته بود:
ابله!
به عربی ترجمه اش کن
اینجا کسی کُردی نمی فهمد!
به خدایش نمیرسانیم!
بیشتر بخوانید
او در سال ۲۰۱۳ در شهر استکهلم سوئد بر اثر ابتلا به سرطان درگذشت.
