درمانگران میگویند ایمپلنت مغزی می تواند یک گزینه درمانی مناسب برای افرادی باشد که به درمان های دیگر پاسخ نداده اند.
ایمپلنت‌های مغزی، به‌ویژه تحریک عمیق مغز، به‌عنوان درمان‌های بالقوه برای اختلالات خلقی، با استفاده از تکانه‌های الکتریکی برای تعدیل فعالیت مغز و به طور بالقوه بهبود خلق و خو، مورد بررسی قرار می‌گیرند. و برخی مطالعات نتایج امیدوارکننده‌ای را نشان می‌دهند.
تحریک عمیق مغز
این تکنیک شامل قرار دادن الکترودها در نواحی خاص مغز و استفاده از آنها برای ارسال تکانه های الکتریکی است. که می تواند به تنظیم خلق و خوی کمک کند. این تکنیک با تعدیل فعالیت مدارهای مغزی که در تنظیم خلق و خو نقش دارند کار می کند.
محققان در حال بررسی استفاده از ایمپلنت‌های مغزی برای درمان شرایطی مانند افسردگی و اختلال استرس پس از سانحه هستند. که برخی از مطالعات نتایج امیدوارکننده‌ای را نشان می‌دهند.
تحریک عصب واگ
روش دیگر شامل تحریک عصب واگ است. که می‌تواند اضطراب و استرس را کاهش دهد و بر خلق و خو و سایر عملکردها نیز تأثیر بگذارد. تحریک عصب واگ شامل کاشت دستگاهی است که سیگنال‌های الکتریکی را به عصب واگ ارسال می‌کند. و سپس آن سیگنال‌ها را به مغز می‌فرستد و به طور بالقوه فعالیت و خلق و خوی مغز را تغییر می‌دهد.
نمونه هایی از تحقیق
مطالعه ای در سال ۲۰۲۱ نتایج امیدوارکننده ای را از یک مطالعه اولیه با استفاده از ایمپلنت های مغزی برای درمان افسردگی شدید گزارش کرد. بنابر این محققان در حال توسعه دستگاه هایی هستند که می توانند فعالیت مغز را برای درمان بیماری های روانی کنترل و تحریک کنند.
یک ایمپلنت مغزی شخصی‌سازی شده با اعمال تکان‌های کوچک جریان الکتریکی به ناحیه‌ای از مغز، حداقل به مدت دو ماه به یک زن مبتلا به افسردگی شدید کمک کرد.
محققان در حال انجام آزمایشی هستند تا آزمایش کنند که آیا ایمپلنت مغزی می تواند خلق و خوی بیمار را با استفاده از امواج فراصوت برای اصلاح فعالیت مغز تغییر دهد یا خیر.
ایمپلنت‌ها می‌توانند به طور مداوم مغز را برای تشخیص فعالیت‌های غیرعادی زیر نظر بگیرند و سپس در صورت نیاز آن را به شکلی صحیح اصلاح کنند.
با این وجود، ایمپلنت مغزی یک روش تهاجمی است و خطرات احتمالی مرتبط با جراحی و کاشت وجود دارد. اثرات بلند مدت ایمپلنت‌های مغزی بر اختلالات خلقی هنوز در حال بررسی است.
بیشتر بخوانید:
