در جریان بازدید اخیر از یک موزه محلی در جنوب انگلستان، یک پسرنه ساله شکه شد. تبرهای کوچکی که در نمایشگاه عصر حجر موزه ورثینگ به نمایش گذاشته شده بود، شبیه چیزی در اتاق خواب او بود: صخره ای براق و کنده کاری شده که چند سال قبل هنگام بازی در ساحل شورهام در غرب ساسکس پیدا کرده بود.
پسر، بن ویتن، یافته خود را به موزه آورد، جایی که کارشناسان به این نتیجه رسیدند که این یک تبر دستی نئاندرتال است که توسط گروهی از انسان های منقرض شده بین ۴۰۰۰۰ تا ۶۰۰۰۰ سال پیش تراشیده شده بود.
بسیاری از آثار مشابه در اروپا و آسیا یافت شده است. نئاندرتال ها چنین ابزارهایی را با بریدن سنگ چخماق می ساختند تا آنها را به شکل مثلثی تیز کنند. آنها ممکن است از تبرها برای بریدن، حفاری، قصابی حیوانات یا خرد کردن چوب استفاده کرده باشند.
تبری که ویتن پیدا کرد احتمالا مربوط به اواخر دوره پارینه سنگی میانه است. بر اساس بیانیه موزه ورثینگ، این ابزار نوک تیز «آنقدر کمیاب است که اکثر باستان شناسان واجد شرایط هرگز خودشان آن را پیدا نمی کنند». به اندازه‌ای کوچک است که در کف دست جای می‌گیرد، اما وقتی ویتن آن را در ساحل دید، برای وی جذاب بود.
سنگ براق
ویتن به جورج کاردن از بی‌بی‌سی نیوز می‌گوید: «من داشتم به اطراف نگاه می‌کردم و این سنگ براق سنگ چخماق را دیدم. “فقط فکر کردم که با سنگریزه ها و سنگ های مختلف متفاوت به نظر می رسد.” او آن را به خانه برد و در اتاقش نگه داشت و می‌گوید همیشه «گمش می کرد و پیداش می کرد».
پس از اینکه ویتن متوجه شد که سنگ تراشیده شده او ممکن است ارزش تاریخی داشته باشد، او و مادرش، تصاویر آن را برای جیمز سینزبری، متصدی باستان شناسی موزه ورثینگ ایمیل کردند.
ساینزبیوری به آرگوس آنابل استاک می‌گوید: «وقتی ایمیلی را دیدم که در آن نوشته شده بود «پیدا شده در ساحل»، فکر کردم، «اینم یک سنگریزه دیگر است.» اما به محض اینکه باستان شناس عکس را دید، متوجه شد که “سنگ جالب” ویتن واقعی است.
تبر ویتن
ساینزبیوری به اشلین مسیه از فاکس نیوز دیجیتال می گوید: «تبر دست نئاندرتال در ساسکس نادر است. این اولین موردی است که در سال‌های اخیر پیدا می‌شود. ماهیت این یافته که توسط یک پسر جوان محلی در ساحل ساخته شده است، آن را دوچندان خاص کرده است.»
ساینزبیوری به آرگوس می گوید، تبر ویتن دو سمت است – از هر دو طرف یکسان – و “نشانه بسیار کمی از ساییدگی” نشان می دهد. اما کارشناسان مطمئن نیستند که چگونه به ساحل رسیده است. ممکن است در هنگام ساخت و ساز برای محافظت از ساحل در برابر فرسایش ظاهر شده باشد، یا ممکن است توسط یک نئاندرتال در نزدیکی نقطه ای که در آن پیدا شده رها شده باشد.
ساینزبیوری می‌افزاید: «دریا از آنچه اکنون هست دورتر بوده است. ما دقیقا نمی دانیم که سواحل ساسکس در آن زمان چه شکل و ترکیبی داشته اند.»
ویتن تبر دستی را به موزه ورثینگ امانت داده است و تا فوریه در آنجا به نمایش گذاشته می شود. پس از آن، به ویتن و خانواده اش بازگردانده می شود.
ساینزبیوری به فاکس نیوز دیجیتال در ادامه گفت: “امیدوارم مردم متوجه شوند که برای یافتن اجسام باستانی جالب، نیازی به آموزش های تخصصی ندارند.” “همراه با آن، بسیار مهم است که هر یافته را گزارش دهید تا بتوان آنها را به درستی ثبت کرد. در غیر این صورت، این اطلاعات برای همیشه از بین می رود.»
