محققان با استفاده از تلسکوپ فضایی جیمز وب ناسا سرانجام آنچه را که مدل‌های قبلی پیش‌بینی کرده بودند تأیید کردند. فراخورشیدی بین جو ابدی صبح و عصر ابدی خود تفاوت دارد. WASP-39 b، یک سیاره غول پیکر با قطر ۱.۳ برابر بیشتر از مشتری، اما جرم مشابه زحل که به دور ستاره ای در فاصله ۷۰۰ سال نوری از زمین می چرخد، به طور جزر و مدی به ستاره مادر خود قفل شده است. این بدان معناست که یک روز ثابت و یک شب ثابت دارد. یک طرف سیاره همیشه در معرض ستاره خود است، در حالی که طرف دیگر همیشه در تاریکی پوشیده شده است.
اخترشناسان با استفاده از طیف‌نگار مادون قرمز نزدیک وب، تفاوت دمایی بین صبح ابدی و غروب ابدی را تأیید کردند. با این که عصر تقریباً ۳۰۰ درجه فارنهایت (حدود ۲۰۰ درجه سانتی‌گراد) گرمتر به نظر می‌رسد. آنها همچنین شواهدی مبنی بر پوشش ابرهای مختلف یافتند، به طوری که بخش صبحگاهی سیاره احتمالاً ابری تر از عصر است.
سیاره فراخورشیدی
اخترشناسان تکنیکی را تجزیه و تحلیل کردند که پایان‌دهنده سیاره فراخورشیدی، مرزی که روز و شب سیاره را از هم جدا می‌کند، مطالعه می‌کند. یک طیف انتقالی با مقایسه نور ستاره‌ای که در جو سیاره در حال حرکت در مقابل ستاره فیلتر می‌شود. با نور ستاره‌ای فیلتر نشده که وقتی سیاره در کنار ستاره است، ایجاد می‌شود. هنگام انجام این مقایسه، محققان می توانند اطلاعاتی در مورد دما، ترکیب و سایر خواص جو سیاره به دست آورند.
محققان سیاره فراخورشیدی در موسسه علوم تلسکوپ فضایی می گویند: “WASP-39 b” به نوعی سیاره معیار در مطالعه اتمسفر سیارات فراخورشیدی با وب تبدیل شده است. «این یک جو متورم و پف کرده است، بنابراین سیگنال دریافتی از نور ستاره ای که از اتمسفر سیاره عبور می کند بسیار قوی است». طیف های وب منتشر شده قبلی از جو WASP-39b، که حضور دی اکسید کربن، دی اکسید گوگرد، بخار آب و سدیم را نشان می داد، نمایانگر کل مرز شبانه روز است – هیچ تلاش دقیقی برای تمایز بین یک طرف و طرف دیگر وجود نداشته است.
بیشتر بخوانید:
