اورانوس سیاره ای بسیار سرد و بادخیز است. این غول یخی با ۱۳ حلقه کم نور و ۲۸ قمر کوچک احاطه شده است. اورانوس با زاویه ای تقریبا ۹۰ درجه نسبت به صفحه مدار خود می‌چرخد. این محور منحصر به فرد باعث می شود که اورانوس به پهلو و مانند یک توپ غلتان به دور خورشید بچرخد.
اورانوس اولین سیاره ای است که با کمک تلسکوپ توسط ویلیام هرشل (ستاره شناس) در سال ۱۷۸۱کشف شد. هرشل در ابتدا فکر می‌کرد که سیاره اورانوس یا یک دنباله دار است یا یک ستاره. دو سال بعد تا حدودی به دلیل مشاهدات ستاره شناس یوهان الرت این جسم به طور جهانی به عنوان یک سیاره جدید پذیرفته شد. ویلیام هرشل تلاش ناموفقی برای نامگذاری کشف خود به نام پادشاه جورج سوم، جورجیوم سیدوس، انجام داد. در عوض، همانطور که یوهان بوده پیشنهاد داده بود، این سیاره به نام اورانوس، خدای آسمان یونانی، نامگذاری شد.
محیط اورانوس برای حیات، آنطور که ما می‌شناسیم مساعد نیست. دما، فشار و موادی که این سیاره را مشخص می‌کنند، به احتمال زیاد برای سازگاری موجودات زنده با آن بسیار شدید و فرار هستند. اورانوس با قطر استوایی ۵۱,۱۱۸ کیلومتر (۳۱,۷۶۳ مایل) چهار برابر زمین پهنا دارد. اگر زمین را به اندازه یک سکه پنج سنتی تصور کنیم، اورانوس تقریبا به بزرگی یک توپ بیسبال است.
فاصله مابین اورانوس و خورشید
از فاصله متوسط ۱.۸ میلیارد مایل (۲.۹ میلیارد کیلومتر)، اورانوس حدود ۱۹ واحد نجومی از خورشید فاصله دارد. یک واحد نجومی (به اختصار آ یو) فاصله خورشید تا زمین است. از این فاصله، نور خورشید ۲ ساعت و ۴۰ دقیقه طول می‌کشد تا از خورشید به اورانوس برسد. یک روز در اورانوس حدود ۱۷ ساعت طول می کشد. این مدت زمانی است که اورانوس یک بار به دور محور خود می چرخد. اورانوس یک دور کامل به دور خورشید (یک سال به زمان اورانوس) را در حدود ۸۴ سال زمینی (۳۰۶۸۷ روز زمینی) طی می کند.
اورانوس تنها سیاره ای است که خط استوای آن تقریبا با مدارش زاویه قائمه دارد و انحراف آن ۹۷.۷۷ درجه است. این انحراف ممکن است نتیجه برخورد با یک جسم به اندازه زمین در گذشته های دور باشد. این انحراف منحصر به فرد باعث می شود اورانوس شدید ترین فصل ها را در منظومه شمسی داشته باشد. تقریبا یک چهارم هر سال اورانوس، خورشید مستقیما بر فراز هر قطب می تابد و نیمه دیگر سیاره را در یک زمستان تاریک ۲۱ ساله فرو می برد.
اورانوس همچنین یکی از تنها دو سیاره ای است که در جهت مخالف اکثر سیارات می‌چرخد. سیاره دیگر زهره است.
قمرهای اورانوس
اورانوس ۲۸ قمر شناخته شده دارد. در حالی که بیشتر قمرهایی که به دور سیارات دیگر می چرخند نام خود را از اساطیر یونانی یا رومی گرفته اند، قمرهای اورانوس منحصر به فرد هستند. این قمر ها به نام شخصیت‌های آثار ویلیام شکسپیر و الکساندر پوپ نامگذاری شده‌اند.
به نظر می رسد تمام قمرهای داخلی اورانوس تقریبا نیمی از یخ آب و نیمی از سنگ هستند. ترکیب قمرهای بیرونی هنوز ناشناخته اند. دانشمندان حدس میزنند این قمرها احتمالا سیارک های به دام افتاده هستند. اورانوس دو مجموعه حلقه دارد. سیستم داخلی نه حلقه ای آن عمدتا از حلقه های باریک و خاکستری تیره تشکیل شده است. دو حلقه بیرونی نیز وجود دارد: حلقه داخلی قرمز رنگ است، مانند حلقه های غبارآلود در سایر نقاط منظومه شمسی، و حلقه بیرونی آبی رنگ است، مانند حلقه “ای” زحل.
به ترتیب افزایش فاصله از سیاره، حلقه ها به ترتیب زتا، ۶، ۵، ۴، آلفا، بتا، اتا، گاما، دلتا، لامبدا، اپسیلون، نو و مو نامیده می شوند. برخی از حلقه های بزرگتر توسط کمربندهایی از غبار ریز احاطه شده اند.
بیشتر بخوانید:
