بر اساس یک مطالعه جدید منتشر شده، بقایای استخوان یافت شده ازغاری در تبت در ارتفاع ۳۲۸۰ متری از سطح دریا نشان می دهد. که یک گروه باستانی از انسان ها هزاران سال در این مکان زنده مانده اند.
دنیسووان ها گونه ی منقرض شده از انسان های باستانی هستند. که در همان زمان و در همان مکان ها با نئاندرتال ها و هومو ساپینس ها زندگی می کردند. تنها تعداد انگشت شماری بقایای دنیسووان توسط باستان شناسان کشف شده است. اطلاعات کمی در مورد این گروه، از جمله زمانی که آنها منقرض شدند، وجود دارد. اما شواهدی وجود دارد که نشان میدهد آنها با نئاندرتالها و انسانهای خردمند هم نژاد بوده اند.
یک تیم تحقیقاتی به رهبری دانشگاه لانژو چین، دانشگاه کپنهاگ دانمارک، مؤسسه تحقیقات فلات تبت چین، و با مشارکت دانشگاه ریدینگ، بیش از ۲۵۰۰ استخوان از غار بایشیا کارست در ارتفاعات تبت را مطالعه کردند. فلات تبت، یکی از دو مکانی است که دنیسوواها در آن زندگی می کردند.
فسیل جدید دنیسووان
آزمایشات جدید منتشر شده یک فسیل جدید دنیسووان را نشان می دهد. که این گونه ی انسانی توانایی زنده ماندن در شرایط آب و هوایی متغیر – از جمله عصر یخبندان – در فلات تبت از حدود ۲۰۰۰۰۰ تا ۴۰۰۰۰ سال پیش را دارد.
دکتر جف اسمیت، در دانشگاه ریدینگ انگلستان، یکی از نویسندگان این مطالعه است. او گفت: “ما توانستیم تشخیص دهیم که دنیسوواها طیفی از گونه های جانوری را شکار، قصابی و خورده اند. مطالعه ما اطلاعات جدیدی را در مورد رفتار و سازگاری دنیسوواها با شرایط ارتفاع بالا و با آب و هوای در حال تغییر را نشان می دهد. ما تازه شروع به درک رفتار این گروه انسانی خارق العاده کرده ایم.”
بقایای استخوان از غار بایشیا کارست به قطعات زیادی تقسیم شده که مانع شناسایی است. این تیم از یک روش علمی جدید که از تفاوتهای کلاژن استخوان بین حیوانات برای تعیین اینکه بقایای استخوان از کدام گونه است استفاده کرد.
بیشتر بخوانید:
تیم تحقیقاتی همچنین مشخص کرد که بیشتر استخوانها از گوسفند آبی معروف به بهارال، و همچنین گاومیش های وحشی، گونه ای از اسبهای باستانی، کرگدن پشمالو منقرض شده و کفتار خالدار هستند. محققان همچنین قطعات استخوانی از پستانداران کوچک مانند موش خرما و پرندگان را شناسایی کردند.
تجزیه و تحلیل دقیق سطوح استخوان تکه تکه شده نشان میدهد، که دنیسووانها گوشت و مغز استخوان را از استخوانها جدا کردهاند. همچنین نشان میدهد که انسانها از آنها به عنوان ماده خام برای تولید ابزار استفاده میکردند.