در مقاله ای تحقیقاتی که در فصلنامه بین المللی فضا زیستی منتشر شده است امکان سفر به خارج از منظومه شمسی و درون کهکشان خودمان، راه شیری را امکانپذیر می داند. این تئوری بر این اصل عنوان شده که ما می توانیم سوار سیارات سرگردانی شویم که درون کهکشان ما و سایر کهکشان ها حرکت میکنند.
براساس شواهد موجود، سیارات ریز و درشتی وجود دارند که قمر هیچ خورشیدی نیستند و مدام در حال گذر در بین ستارگان هستند. تعداد آنها حدودا به تعداد ستارگان موجود در کهکشان ما است. محقق این نظریه بر این باور است که در صورت وجود موجودات فضایی، آنها نیز احتمالا ازاین روش و سیستم در حال رفت و آمد کیهانی استفاده می کنند.
این محقق در تحقیقات خود چندین دلیل اصلی ترک ساکنین یک سیاره و انتقال آنها به یک سیاره سرگردان را مطرح کرده است. دلیل اول نا مناسب شدن شرایط زیستی در یک سیاره به خاطر آلودگی شدید. دلیل دوم خطر تصادف یک سنگ آسمانی مخرب به سیاره آنها ست. سومین علت این است که خورشید یک سیاره در حال سرد شدن و مردن بوده و طبیعتا سیارات درون میدان جاذبه اش نیز سرد و غیر قابل سکونت خواهند شد.
حمل و نقل سریع در فضا
بر طبق این نظریه، بشر قادر خواهد بود تا 80 سال آینده به تکنولوژی لازم برای دست یافتن به سرعت مورد نیاز برای امکان انتقال ساکنین زمین به روی سیاره ای سرگردان در حال گذر دست یابد. محقق اضافه میکند که ساکنین یک سیاره در خطر انقراض میتوانند برطبق این محاسبات به سیاره ای سرگردان منتقل شوند. اگر فقط تکنولوژی شان 80 سال پیشرفته تر از زمان حال ما باشد. سریعترین وسیله حمل و نقل بشر قبل از انقلاب صنعتی اسب و گاری بوده است. که در فاصله کمتر از 200 سال بشر به وسائل نقلیه ای با سرعت دهها هزار برابردست یافته است.
بیشتر بخوانید:
وجود دریاچه ای باستانی در مریخ
استفاده از یک سیاره سرگردان به منظور وسیله و ابزای برای ساکنین زمین جهت سفرهای فضایی سه شرط لازم برای بقا را در خود داراست. درمرکز اکثر سیارات سرگردان منابع عظیم آب موجود است. سیارات سرگردان جلوی تاثیرات رادیو اکتیو خطرناک درون فضا را شدیدا کاهش میدهند. و سومین علت اینکه سفر بین ستارگان نیاز به انرژی فوق العاده ای که فکرش را می کردیم ندارد. چون سیارات سرگردان دارای سرعت بالایی بوده و از هر نوع موشکی که در حال حاظر در اختیار بشر است سریعتر هستند.
