اکثر مردم حافظه معمولی دارند. مردم با حافظه معمولی آنچه در طول روز برایشان رخ میدهد را پس از مدتی فراموش میکنند مگر اینکه خیلی مهم باشد. شاید در طول روز برخی از اقلام را هم که نباید فراموش کنند، فراموش میکنند. و گاهی اوقات آرزو میکنند که ای کاش حافظه بهتری داشتند. تنها چند نفر در دنیا وجود دارند که آرزو نمیکنند کاش حافظه بهتری داشتند، زیرا این اشخاص عملا قابلیت فراموش کردن هیچ چیزی را ندارند.
چند نفر در دنیا هستند که هر چه قدر هم بخواهند نمیتوانند چیزی را فراموش کنند. هر آنچه را تجربه کرده‌اند را به خاطر دارند. خانم مریلو حانر یکی از این افرادی است که نمیتواند فراموش کند و تنها کسی از این نوع افراد است که استعدادهای دیگر نیز دارد. او یک بازیگر تلویزیون است و در سریال کمدی تاکسی بازی کرده است. مریلو که اکنون ۷۲ سال دارد میتواند تمام دیالوگ های سریالی که سالها پیش بازی کرده را بدون نقص روایت کند. او همانند گوگل در خانواده عمل میکند. هر کسی سوالی در مورد گذشته دارد از او میپرسد و او در همان لحظه جواب میدهد.
خوش آیند و ناخوش آیند
خانم مریلو حانر و دیگر کسانیکه مانند او نمیتوانند فراموش کنند از این توانایی خارق العاده خود راضی هستند. ولی این مزیت مشکلات خاص خود را نیز دارد. مردم با حافظه معمولی وقتی حوادث ناخوش آیندی را تجربه میکنند، پس از مدتی آن را در گوشه ای از حافظه بایگانی کرده و در گذر زمان تقریبا فراموش میکنند. ولی معدود افرادی با حافظه خارق العاده این حوادث ناخوش آیند را همانند دیگر اطلاعات فراموش نمیکنند و برای همیشه در یاد و خاطره خود دارند. آنچه این افراد را با دیگر گروهای حافظه خارق العاده مجزا میکند این است که این افراد تنها مواردی را که به زندگی شان مربوط میشود را به یاد میآورند.
ولی اینکه چرا معدود کسانی حافظه چنان خارق العاده دارند، برای همه سوال است. دانشمندان و محققان بر روی خانم مریلو و خانم جیل پرایس و چند نفر دیگر تحقیقات زیادی انجام داده و متوجه شده‌اند که قسمتی از مغز این افراد چند برابر افراد معمولی است. اسم این واقعه بیش‌یادآوری یا هایپرتایمزیا است. دانشمندان امیدوارند با تحقیق بر روی این افراد درک بهتری از ابعاد ناشناخته حافظه بشر به دست آورند.
دیدگاهتان را بنویسید