ابر انسان (قسمت دوم)

این تفاوت مهم این است که حالا با خواست خودش و با علم بر این که چه کاری خوب و چه کاری بد هست بدون پیروی از دیگران آن را انجام میدهد. انسانی که به شیر تبدیل شده تمام بارهایی که جامعه بردوش او نهاده بود را زمین میگذارد. آزاد وفارغ از هر دغدغه ای به زندگی خود ادامه میدهد. اینجاست که انسان نهیلیسم (هیچ انگاری) را تجربه میکند. ولی خیلی زود از این مرحله عبور کرده وبه مرحله شخصیت کودک میرسد.

مرحله کودک


نیچه به این دلیل نام این مرحله از زندگی انسان را مرحله کودک می نامد. چون همانند تولدی دوباره برای انسان می باشد. در این مرحله انسان خودش معنای زندگی را تعریف میکند، تابلوی سفیدی در اختیارش هست و زندگی و اهدافش را آنطوری که میخواهد می نویسد. همانطور که کودک با شور واشتیاق باورنکردنی مشغول بازی با اسباب بازیهایش هست. انسان نیز در این مرحله از تکامل با همون شور و شوق کودکی بدنبال رسیدن به اهدافش تلاش میکند. دائما جلو میرود و پیشرفت میکند همه قابلیت ها و استعداد های خودش را به فعل تبدیل میکند و به بهترین خودش تبدیل میشود. ابر انسان شدن یک ایده آل است یک آرمان هست که انسان تا وقتی زنده است باید به آن نزدیکتر شود.
نیچه می گوید عمیق ترین نوع خوشبختی در همین مرحله از زندگی است که انسان تجربه میکند. اگر انسان اراده قدرت را داشته باشد و به این سمت پیش برود ، انسان چند هزار سال بعد، خیلی بیشتر با انسان چند هزار سال پیش فاصله خواهد داشت. توجه داشته باشید که فلسفه نیچه یک فلسفه نظری نیست بلکه فلسفه ایست که وقتی درکش میکنیم میتواند زندگی، هستی و جهان بینی ما را متحول کند. و ما را به بهترین خودمان در زندگی برساند. فلسفه نیچه نه تنها زندگی را نفی نمیکند، بلکه باعث میشود انسان زندگی را به آغوش بکشد و به یک ابر انسان تبدیل شود.

بیشتر بخوانید:

ابر انسان (قمست اول)

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *