در عصر دیجیتال، افسانه های فولکلور بیشتر و بیشتر فراموش می شوند وبخش بزرگی از گنجینه فرهنگی جمعی ما را با خود میبرند. اما در داستان سرایی های قدیمی نیاکان ما رازها، ماجراهای عاشقانه، و قهرمانان شجاعی که با شیاطین وظالمان مبارزه می کنند، حکمت بزرگی وجود دارد.
در واقع زنده نگه داشتن این اسطوره ها و افسانه های فولکلور باستانی در دوران مدرن وانتقال آنها به نسل های بعدی بسیار مهم است. این داستان های باستانی هنوز هم می توانند ارزش های اجتماعی و ملی ونحوه رفتار در جامعه کنونی را به ما بیاموزند.
اسطوره ها در هر داستان فولکلور باستانی وجود دارند. که هدف آن پاسخ به پرسشهایی مانند اسرار زندگی، مرگ، روز وشب، فصلها وبه طور کلی آفرینش است. پیش از ظهور علم و ادیان، اسطوره به عنوان توضیحی از وضعیت جهان و رویدادهای ماوراء طبیعی عمل می کرد. برای نیاکان ما، این اسطوره ها حقیقت بودند. آنها نشانگر شیوه ای از زندگی بودند و پایه و اجماعی را تشکیل می دادند که زندگی بر آن بنا بود.
سیل بزرگ
هم اسطوره ها و افسانه های عامیانه ممکن است حاوی حقایق تاریخی باشند و برخی از وقایع را در فاصله های دور روشن کنند. داستان “سیل بزرگ” در اکثر فرهنگ وجوامع مختلف در سراسر جهان جای گرفته است. این روایت به طرق مختلف در فرهنگ های گوناگون در سراسر جهان بیان می شود. این داستان در عهد عتیق کتاب مقدس، قبایل بومی آمریکا، و داستان های عامیانه چینی وجود دارد.
برخی ممکن است اصرار داشته باشند که ما نیازی به اسطوره نداریم تا به ما بگویند که جهان چگونه به وجود آمده است. زمانی که علم پاسخ این سؤالات و دیگر ابعاد زندگی را دارد، و اینکه اهمیت این داستان های قدیمی امروزه چقدر است. مطمئناً مردم تصور نمی کنند که طوفان یا زلزله ناشی از خشم خدایان یا حرکت گاو نر است که زمین را نگه داشته است. پس چرا جامعه دیجیتال باید از اسطوره ها و داستانی کهن حفاظت کند؟
ما باید اسطوره ها و افسانه ها را حفظ کنیم. زیرا آنها بخش عمده ای از تاریخ بشر هستند، آنها بخشی از فرهنگ هستند که ما را به آنچه امروز هستیم تبدیل کرده است. اسطوره و افسانه های عامیانه ما را عمیقاً در سطح شخصی به اجدادمان متصل می کنند، که در زمان و مکان محدود نیست.
بیشتر بخوانید:
اراده معطوف به قدرت در برابر اراده زندگی
از طریق خواندن یا گوش دادن به اسطوره ها و افسانه های عامیانه، نگاهی عمیق به نحوه تفکر، رفتار و رفتار اجدادمان در زندگی روزمره پیدا می کنیم. بشریت پیشرفت فوق العاده ای در علم، فناوری و پزشکی داشته است، اما دراصل، انسان ها با تمام عواطف و مشکلات بشری، هنوز همان هستند که در آن زمان بودند.
دیدگاهتان را بنویسید