ساموئل لیتل یکی از وحشتناک ترین قاتلان زنجیره ای آمریکا بود. چیزی که او را از دیگر قاتلان زنجیره ای متمایز می کرد این بود که سال ها پس از آخرین جنایتش دستگیر شد، شادی در صدا و چهره اش هنگام توصیف قربانیانش در بازجویی ها و مهارتش در نقاشی پرتره آنها، بود.
ساموئل لیتل در ۷ ژوئن ۱۹۴۰ در جورجیا به دنیا آمد. او ادعا کرد که مادرش یک روسپی نوجوان بوده و او را رها کرده بود. لیتل توسط مادربزرگش در اوهایو بزرگ شد. او دوران سختی را در دبیرستان سپری کرد و در نهایت ترک تحصیل کرد. او از سال‌های نوجوانی شروع به ارتکاب جرم کرد و از دزدی شروع کرد و از آن به بعد جنایاتش بدتر شد. تا سال ۱۹۷۵، او بیش از ۲۵ بار در ۱۱ ایالت دستگیر و در مجموع به دلیل این تخلفات مختلف ۱۰ سال زندانی شد.
در سال ۲۰۱۲، آزمایش دی‌ان‌ای لیتل ارتباط او را با سه قتل در کالیفرنیا بین سال‌های ۱۹۸۷ و ۱۹۸۹ نشان داد. در سال ۲۰۱۴، هیئت منصفه او را در این قتل‌ها مجرم شناخته و به حبس ابد محکوم کرد. تا سال ۲۰۱۹، مقامات قضایی گفتند حداقل ۶۰ قتل را تأیید کرده اند که لیتل به انجام آنها اعتراف کرده بود.
قتل پنهان
یکی از دلایل اصلی ناشناخته ماندن قتل های لیتل برای مدت طولانی این بود که بسیاری از قربانیان او از بخش طرد شده جامعه، مانند کارگران جنسی، افراد بی خانمان و معتادان به مواد مخدر بودند. روش لیتل برای کشتن، ضربه با مشت و سپس خفه کردن قربانیانش بود. بدون جراحت گلوله یا چاقو، تشخیص بازی ناپسند دشوار بود. او به مقامات مربوطه گفت که اغلب در حالی که قربانیان خود را خفه می کرد، خود ارضایی می کرد.
برای تایید و تثبیت ادعای لیتل مبنی بر کشتن ۶۰ زن، کارآگاهان از او پرسیدند که آیا می تواند پرتره آنها را بکشد. او برای این کار از آنها مواد لازم نقاشی خواست. در کمال تعجب کارآگاهان، نقاشی های او به طرز شگفت انگیزی دقیق و خوب بودند. اگر یک قاتل سریالی بدنام آن را انجام نمی داد، نقاشی های او می توانست هنر نامیده شود. آنها را هنر نمی نامند زیرا لیتل لیاقت چنین اعتباری را ندارد. او ۲۵ سال پس از کشتن ده ها زن، چهره و ویژگی‌های قرباینان را با جزئیات کامل به یاد میآورد.
بیشتر بخوانید:
لیتل در حالی که برای کارآگاهان توضیح می داد که چگونه و چه زمانی قربانیان خود را کشته است، آنها را با خوشحالی و غرور توصیف می کند. او هرگز نسبت به هیچ یک از قربانیان خود ابراز پشیمانی نکرد. لیتل از روزی که به دنیا آمد زندگی نکبتی داشت و در سلول زندان هم در نکبت مرد. با حافظه فوتوگرافیک و مهارت نقاشی که داشت، می توانست زندگی شایسته ای برای خود بسازد، اما شیطانی ترین چیزی را که می توانست، انتخاب کرد. او زندگی خود و بسیاری دیگر را تباه کرد.
دیدگاهتان را بنویسید