بهرام بیضایی یکی از فیلمسازان صاحب سبک و معتبر و از نویسندگان و متفکران برجسته نمایش و ادبیات نوین فارسی بهشمار میرود. بیضایی متولد ۵ دی ۱۳۱۷ می باشد ،که “باشو غریبه ای کوچک ” از کارهای بی نظیر هنری او است. این فیلم بی شک یکی از شاهکارهای صنعت سینمای ایران می باشد . باشو در سال ۱۳۶۴ ساخته شد اما پس از چند سال توقیف، نخستین بار در ۲۳ بهمن ۱۳۶۸ به نمایش عمومی درآمد.
باشو پسر بچه ای است که در جنگ ایران و عراق، خانواده خود را از دست می دهد . او تصمیم می گیرد که سوار بر کامیونی شود که به سبب آن سر از شمال ایران در می آورد. باشو برای یافتن پناهگاه به دل شالیزارهای ناشناخته میرود. زنی را میبیند که غذا در دهان کودکان خود میگذارد. نام زن نایی است. او به باشو نزدیک میشود و سعی در ایجاد اعتماد و امنیت در او دارد. مهاجرت باشو یک مهاجرت اجباریست. باشوی غریب، از سر زمین پر خون و جنگی جنوب ایران به بخش سرسبز و سرشار از حیات شمال پناه میبرد. مهاجرتی که میتوانست برای باشو مملو از ترس، وحشت و غم باشد با وجود نایی در نقش مادر، شادی و شعف را به زندگی او آورد.
زن مقتدر
یکی از سکانسهای زیبای این فیلم زمانی است که شوهر نایی او را از نزدیک شدن به باشو برحذر می کند. اما این زن مقتدر فارغ از هرگونه نژاد پرستی و قومیت گرایی، تیمارگر و آموزگار باشو می شود. او که از بطن مادری که در جنگ از دست داده زاییده شده به دامان مادری در شمال پناه می برد. قد میکشد و عشق را می آموزد. تا جایی که باشو به مانند نایی با عشق غذا در دهان کودکان نایی، که حالا خواهر و برادرش هستند، میگذارد. حتی در آخر، نجات دهنده میشود. پدر خانواده از سفر بازمیگردد و باشو آن دستی میشود که مرد از دست داده است.
بیضایی در این فیلم به زیبایی وحدت، دوستی و انسانیت را به تصویر می کشد. در کنار آن سوسن تسلیمی( نایی) با توانمندیهای بی نظیرش نقش یک زن مقتدر و مادری با صلابت را خلق می کند. این فیلم برندهی جایزه ویژه هیئت داوران جشنواره آدانا ترکیه ۱۹۹۱و برنده جایزه اول جشنواره فیلم و هنر فرانسه ۱۹۹۱ شد.
بیشتر بخوانید:
دیدگاهتان را بنویسید