خود گفتاری یا حرف زدن با خود رفتاری ست رایج اما اغلب بد فهمیده شده است. حرف زدن با خود نشانه بیماری یا دیوانه بودن نیست, اگر شما هم با خودتان حرف میزنید بهتر است بدانید که نابغه ها با خودشان حرف میزنند. دانشمندان این عادت را به تلاش فرد برای دستیابی به آرامش و تمرکز نسبت می‌دهند، زیرا بیان افکار در قالب کلام باعث کاهش اضطراب و آشفتگی ذهنی می‌شود. دستورات صوتی ، بهتر از نوشته، رفتار ما را کنترل می کنند زمانی که تلاش می کنید یک چالش را تمام کنید ، صحبت کردن با خودتان می تواند به شما در دستیابی به کنترل شناختی که برای موفقیت نیاز دارید ، کمک کند.
فواید عملی
متخصصان بر فواید عملی صحبت با خود تأکید دارند. این عادت انجام وظایف را بهبود می‌بخشد، زیرا بیان اهداف به صورت کلامی تمرکز را بیشتر و امکان حل مسئله را تقویت میکند. ورزشکاران اغلب از صحبت با خود برای استراتژی سازی و بهبود عملکرد استفاده می‌کنند. برخی دانشمندان این پدیده را به یک «ترموستات» تشبیه میکند که برای تنظیم احساسات و ارائه بازخورد کاربرد دارد. روان درمانگران اغلب حرف زدن با خود را به مراجعان شان توصیه می‌کنند، زیرا این عمل آگاهی ذهنی، تنظیم احساسات، و خودآگاهی را تقویت میکند. برای افرادی که از صحبت با خود برای مدیریت ترومای پس از حادثه استفاده می‌کنند، این رفتار به یک مکانیسم مقابله‌ای و شکلی از بیان خلاقانه تبدیل شده است.
در مورد چگونگی صحبت با خودتان در میان یک وضعیت چالش برانگیز فکر کنید. آیا شما خودتان را تحریک می کنید؟ این زمانیست که شما با گفتن چیزهای منفی به خودتان وضعیت را بدتر میکنید. بهتر هست با حرف های مثبت و امیدوار کننده سعی کنید فشار روحی وضعیت بد را کمتر کنید. در مورد آنچه فکر کنید که با خود گفته اید که در نهایت منجر به آرامش دادن به شما شده است. همچنین به کلماتی فکر کنید که با خود گفته اید و به سبب آن احساس ناراحتی کرده اید. پس دفعه بعد که با مشکلی مواجه شدید سعی کنید با زبانی با خود سخن بگویید که به حل مشکلات شما کمک میکند.
بیشتر بخوانید:
دیدگاهتان را بنویسید