اعماق کارائیب میزبان مجموعه ای دیدنی از حیات دریایی از جمله این “کوسه پرستار” با فلس‌های نارنجی روشن و چشمانی سفید و کدر است. رنگ این کوسه نارنجی، نتیجه یک بیماری ژنتیکی نادر است. محققان باور دارند که این بیماری نادر، آلبینو-گزانتوکرومیسم، تهدید قابل توجهی برای بقای این کوسه نیست.
ماهیگیرانی که به همراه یک شرکت توریستی به نام “پاریسیما دوموس دئی” در یک سفر تفریحی ماهیگیری در نزدیکی سواحل کاستاریکا بودند. چیزی شبیه به یک ماهی قرمز غول پیکر با حفره‌هایی شبیه کوسه را به دام انداختند. پس از گرفتن چند عکس از این موجود حدود ۱.۸ متری، ماهیگیران آن را رها کردند و بعدا ماجرای عجیب خود را برای کارشناسان دریایی تعریف کردند.
محققان نهایتا به این نتیجه رسیدند که این موجود عجیب، یک ماهی قرمز پف کرده نیست. بلکه یک کوسه پرستار است، یک شکارچی شناخته شده، که در آب های کارائیب زندگی می کند. اما برخلاف اکثر هم نوعانش این کوسه پرستار نارنجی، نه یک بلکه دو بیماری بسیار نادر زانتیسم و آلبینیسم را دارد. ترکیبی از این دو پدیده که قبلا فقط یک بار در موجودات دریایی دیگر مشاهده شده است. شرح مفصلی از کشف و تجزیه و تحلیل کوسه پرستار نارنجی، در مجله “مارین بایودارورسیتی” منتشر شده.
برای محققان، این کوسه نارنجی نمونه ای زنده از شگفتی ها و عجایب طبیعت است. زانتوکرومیسم یا رنگدانه زرد غیرمعمول، آنقدر نادر است که تنها تعداد انگشت شماری از آن در تمام گونه های جانوری ثبت شده است. همین امر به تنهایی این کوسه نارنجی را منحصر به فرد میکند. «چشم های سفید، بدون عنبیه» که قابل رویت بودند، نشان می دهد این کوسه مبتلا به ترکیبی از دو بیماری نادر، آلبینو و زانتوکرومیسم است.
آیا زانتوکرومیسم در سلامت این کوسه تاثیر گذاراست؟
ماریوکسیس ماسیاس، نویسنده اصلی این مطالعه و اقیانوس شناس در “دانشگاه فدرال دو ریو گرانده” در کشور برزیل، به “گیزمودو” ( خبرگزاریی مستقل، در مبحث تکنولوژی و علوم) گفت: «زانتوکرومیسم مستقیما بر سلامت این کوسه تاثیر نمی گذارد.» محققان تایید کردند که احوال این کوسه «کاملا سالم به نظر می‌رسد.»
در حالت عادی، کوسه های پرستار معمولا قهوه‌ای رنگ هستند، رنگی طبیعی که به این شکارچی کمک می کند تا درمحیط اطرافش استتار کند. طبق این مقاله، نکته قابل توجه در مورد این کوسه نارنجی این است که بدون چنین استتاری طبیعی که ابزار امید بخشی برای بقای اوست، او تا بزرگسالی زنده مانده است.
اما مسیر ژنتیکی که منجر به این تغییر رنگ زیبا شده است هنوز مشخص نیست. آلبینیسم و زانتوکرومیسم به طور مستقل با جهش‌های ژنتیکی مرتبط هستند. با این حال، محققان در حال بررسی این موضوع هستند که آیا این ترکیب منحصر به فرد می تواند از درون زایی یا استرس های محیطی، مانند افزایش دمای دریا یا عدم تعادل هورمونی، ناشی شده باشد یا خیر. در این مقاله آمده است که این کشف «سوالات مهمی را در مورد تنوع ژنتیکی و سازگاری کوسه های پرستار در زیستگاه های مختص به آنها مطرح می کند.»
هر وقت از جهش‌های عجیب حیوانات آگاه میشویم، اولین فکر یا نگرانی این است که آیا ما انسان‌ها آنها را در معرض آلاینده هایی قرار داده‌ایم که در نهایت به مرگ نابهنگام آنها منجر می شود یا خیر. تاکنون، به نظر نمی رسد که این احتمال در مورد این کوسه نارنجی صدق کند، که این به نوبه خود خبر خوبی است.
بیشتر بخوانید:
